کشتی جنگی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰:
* '''[[شناور تندرو تهاجمی]]''' (Fast attack craft): نوعی شناور جنگیِ کوچک، سریع، چابک و دارای قابلیت تهاجمی است که به توپ، موشک‌های ضدکشتی و یا اژدر مسلح می‌شود. این نوع شناورها معمولاً در نزدیکی خط ساحلی استفاده می‌شوند چراکه اندازهٔ کوچک آنها باعث می‌شود تا مقدار محدودی سوخت، مهمات و تدارکات و آب شیرین با خود حمل کنند و در نتیجه از توانایی اقیانوس‌پیمایی و قابلیت دفاعی کامل برای عملیات در آب‌های آزاد بهره‌مند نباشند. شناورهای تندرو معمولاً در کلاس وزنی ۵۰ تا ۴۰۰ تن ساخته شده و بیشینه سرعت آنها بین ۴۵ تا ۹۵ کیلومتر بر ساعت است. امتیاز اصلی این شناورها نسبت به کشتی‌های جنگی دیگر هزینه‌های پایین‌تر تولید و استفاده از آن‌هاست.
* '''کشتی آتشین''' (Fire ship): در گذشته کشتی های از کار افتاده یا قدیمی را با مواد آتش گیر پر کرده و کشتی را در حال سوختن به سمت نیروهای دشمن می فرستادند. البته گاهی کشتی های ارزان قیمتی با همین هدف ساخته می شد.
* '''[[ناوچه]]''' (Frigate): ناوچه یا ناو محافظ (برابر فرهنگستان: پاس‌ناو) نوعی کشتی جنگی سبک و کوچک است. تعریف ناوچه در چند قرن اخیر تفاوت کرده و کشتی‌های متفاوتی به این نام معروف شده‌اند. ناوچه‌های امروزی نوع کوچک‌شده‌ای از ناوشکن‌ها محسوب می‌شوند که سبکتر هستند و تسلیحات کمتری در اختیار دارند. وزن آنها بین یک تا پنج تن و طول آنها ۹۰ تا ۱۳۰ متر است. وظیفه اصلی آنها مقابله با حملات زیردریایی‌ها و شناورهای سبک تندرو است. امروزه ناوچه‌ها از محبوب‌ترین شناورهای جنگی هستند چراکه کارایی بالایی نسبت به هزینه‌های تولید و نگهداری خود دارند. فرهنگستان زبان فارسی، پاس‌ناو را این‌گونه تعریف می‌کند: «نوعی کشتی جنگی که می‌تواند به‌طور مستقل یا همراه با نیروهای آب‌خاکی و ضربتی و ضدزیرسطحی علیه تهدیدات سطحی یا زیرسطحی و هوایی عمل کند و سلاح‌های آن شامل توپ‌های سه و پنج اینچی دومنظوره و سلاح پیشرفتهٔ ضدزیردریایی است.» ترکیب معمول تسلیحاتی ناوچه‌های مدرن شامل چند لانچر موشک‌های ضدکشتی، یک توپ مسلسل کالیبر متوسط (۵۷ تا ۱۱۴ م‌م)، چند پرتابگر اژدر و یک سیستم دفاع نزدیک می‌شود. بسیاری از آنها به موشک‌های ضدهوایی کوتاه‌برد و یک یا چند توپ ضدهوایی هم مجهز هستند و برخی از آنها آشیانه‌ای برای نگهداری یک یا دو بالگرد دارند. اغلب ناوچه‌ها نیز با ترکیبی از موتورهای دیزلی و موتورهای توربین گاز تأمین می‌شود. رادارهای جستجوی هوایی، سونار، سیستم‌های کنترل آتش، تجهیزات جنگ الکترونیک و پادکارهای اخلال‌گر علیه موشک‌های مهاجم نیز از تجهیزات معمول ناوچه‌هاست.
* '''گالیون''' (Galleon): نوعی کشتی بادبانی بزرگ دارای سه یا چهار دکل بود که در نیمه دوم سده شانزدهم و در سده هفدهم به عنوان کشتی جنگی و یا کشتی بازرگانی از سوی اروپاییان به کار برده می‌شد. امروزه واژه گالیون معمولاً برای اشاره به گالیون‌های اسپانیایی به‌کار می‌رود که از بر جدید طلا و نقره به اسپانیا می‌بردند، اما در اصل بیشتر کشتی‌های اروپایی سده هفدهم، ازجمله کشتی‌های هلندی‌ها، از نوع گالیون بودند. کشتی‌هایی که در زمان کریستوف کلمب به کار می‌رفتند معمولاً از نوع گالیون، کاراک، و یا از نوع [[کاراول]] بوده‌اند
* '''ناوشکن موشک انداز''' (Guided missile destroyer): ناوشکن‌های مدرن، که ناوشکن موشک‌انداز شناخته می‌شوند، از دید تُناژ (وزنی) مشابه ناوهای جنگ جهانی دوم هستند ولی از دید قدرت آتش برتری فوق‌العاده‌ای بر آنها دارند و حتی قادر به شلیک موشک‌های دارای کلاهک اتمی نیز هستند.
* '''گان بوت''' (Gunboat): نوعی شناور می باشد که به منظور حمل یک یا چند نوع سلاح برای بمباران اهداف ساحلی به کار می رفت.
* '''ناو سنگین''' (Heavy cruiser)
| |||