منطقه نیمهروشن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶۷:
== بررسی فصلها ==
=== فصل یکم (
{{نقل قول|''بعد پنجمی از طبیعت وجود دارد؛ که در دانستههای انسان نمیگنجد. بعدی به وسعت فضا و به بیانتهائی ابدیت. مرزی است میان فروغ و تاریکی؛ میان علم و خرافات؛ و مابین مغاک
''توایلایت زون'' در [[
▲{{نقل قول|''بعد پنجمی از طبیعت وجود دارد؛ که در دانستههای انسان نمیگنجد. بعدی به وسعت فضا و به بیانتهائی ابدیت. مرزی است میان فروغ و تاریکی؛ میان علم و خرافات؛ و مابین مغاک ترسهای مرد و قُلهی دانش او جای دارد. این بعد، تخیل نام دارد. ناحیهای که ما به آن میگوییم، منطقهی نیمهروشن.''| راد سرلینگ؛ تیتراژ آغازین قسمتهای فصل یک.}}
با این که مجموعه در بین منتقدان محبوب شد، در پیدا کردن تماشاگران معمولی دچار مشکل بود. سی بی اس روی حداقل
▲''توایلایت زون'' در [[2 اکتبر|دوم اکتبر]] [[1959 (میلادی)|سال 1959]] شروع شد و به طور گستردهای از آن تقدیر شد. تری تورنر از روزنامۀ ''Chicago Daily News'' گفت: "... توایلایت زون درواقع تنها مجموعهی در حال پخشی است که من به دیدن آن علاقهمندم. تنها مجموعهای که برای دیدنش، از سایر برنامههایم میگذرم." بقیه هم همین نظر را داشتند. [[ورایتی|مجلهی ورایتی]] آن را "بهترین دستاورد در مجموعههای تلویزیونی سیدقیقهای" و روزنامهی ''New York Herald Tribune'' آن را ''بدون شک بهترین و اصلترین مجموعۀ انتولوژی سال'' نامید.
به جز یک قسمت (''تعقیبکننده'')، تمام قسمتهای فصل اول را [[راد سرلینگ]]، [[ریچارد متیسون]] و چارلز بیمونت به صورت انفرادی یا با همکاری هم نوشتند. در مجموع، ۱۲۷ تا از ۱۵۶ قسمت مجموعه را همین سه نفر نوشتند. بعلاوه، به جز یک قسمت (''دنیای شخصی او'') سرلینگ در هیچیک از قسمتهای فصل یک ایفای نقش ظاهری نکرد (برخلاف فصلهای بعدی)؛ و فقط راوی ماجراها بود. البته سرلینگ در پایان تمام قسمتها، شامل فصل یک، برای معرفی داستان قسمت بعدی ظهور ''میکرد''؛ ولی در فصل اول در ماجرای خود قسمت نقشی نداشت. این ایفای نقشهای کوتاه انتهای هر قسمت، تا دههها بعد از اولین نمایش مجموعهٔ تلویزیونی دیدهنشده بودند و حالا هم با این که خیلی از آنها در نسخههای [[دیویدی]] و [[دیسک بلو-ری|بلو-ری]] شامل شدهاند، بعضی کاملاً گم شدهاند و بعضی نیز تنها به عنوان نوار صوتی وجود دارند.
بسیاری از قسمتهای فصل اول در نهایت جزو بهترین قسمتهای کل مجموعه شدند؛ مانند "''تمام زمان کافی''"، "''هیولاها در خیابان ماپل''"، "''مسافت پیادهروی''" و "''ساعتهای پسین''". این فصل برای سرلینگ چهارمین [[جایزه امی]]اش را در زمینهٔ نویسندگی درام و برای باک هافتن، همکار خلاق وی جایزهٔ انجمن تهیهکنندگان را به ارمغان آورد. همچنین مجموعه [[جایزه هوگو]] را نیز برای بهترین ارائه در زمینهٔ درام کسب کرد.
تم کوتاه مجموعه که توسط [[برنارد هرمن]] ساخته شدهبود، در طول فصل یک و در تیتراژ اولیه پخش میشد. در پنج قسمت پایانی فصل، تیتراژ سورئالیست اصلی و متن «مغاک و اوج» به تیترازی متفاوت (که شامل چشمی سوسوزن میشد و در فصلهای آینده از آن استفاده میشد) و متنی کوتاهتر تغییر کرد؛ و در این پنج قسمت آهنگ هرمن هم به نسخهای کوتاهتر تغییر داده شده بود.
نکته: بعضی از قسمتهای فصل اول تا مدتها فقط با تیتراژ مخصوص فصل دوم قابل دسترسی بودند؛ به دلیل اینکه نه از اولین پخش مجموعه بلکه از تکرار آن برداشته شده بودند. در این تکرارها که همزمان با پخش اصلی فصل دوم بودند، تیتراژ فصل دوم پخش میشد تا همهٔ تیتراژها یکسان باشند؛ و در واقع، طی پخش اصلی، تمام قسمتهای فصل یک شامل تیتراژ بلندتر میشدند. هماکنون در بعضی از انتشارات این سریال، جای تیتراژها درست شده است.
▲با این که مجموعه در بین منتقدان محبوب شد، در پیدا کردن تماشاگران معمولی دچار مشکل بود. سی بی اس روی حداقل رتبهی تماشاگری 21 یا 22 حساب کرده بود؛ در حالیکه رتبۀ مجموعه خیلی از این پایینتر بود. ادامهی مجموعه وقتی که قسمت سوم آن، ''آقای دنتون در روز قیامت'' رتبهی 16.3 را کسب کرد، به خطر افتاد. با این حال تماشاگران آن به اندازهای بودند که ماه نوامبر را دوام بیاورد و پس از آن بالاخره از رقبایش در شبکههای [[شرکت پخش رسانهای آمریکا|ای بی سی]] و [[انبیسی|ان بی سی]] پیشی گرفت و اسپانسرهایش، [[کیمبرلی-کلارک]] و ''GeneralFoods'' را متقاعد کرد که تا آخر فصل یک باقی بمانند.
== منابع ==
{{پانویس}}
|