منطقه نیمه‌روشن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹۲:
خیلی از قسمت‌های فصل دو جزو برترین‌های کل مجموعه بودند؛ مانند "''در چشم بیننده''" و "''مهاجمان''". گروه نویسندگی سه‌نفرهٔ سرلینگ، متیسون و بیمونت شروع به پذیرفتن نویسنده‌های جدید کردند و این فصل شامل اولین کار تلویزیونی [[جورج کلیتون جانسون]] شد. سرلینگ برای پنجمین بار جایزهٔ بهترین نویسندگی درام امی را دریافت کرد (دومین بار برای توایلایت زون) و همچنین کارگردان تصویری، جورج تی. کلمنز هم اولین امی‌اش را دریافت کرد. برای دومین سال متوالی، مجموعه جایزهٔ هوگو را برای بهترین ارائهٔ درام کسب کرد. این سریال همچنین یک جایزهٔ "Unity Award" کسب کرد و نامزد جایزهٔ امی در بخش "''بهترین دستاورد تلویزیونی در زمینهٔ درام''" شد.
=== فصل سوم ===
{{نقل قول|''شما در حال سیری به بعدی دیگر هستید؛ بعدی که نه فقط از صوت و تصویر، بلکه از ذهن نشات گرفته. سیری به سرزمینی شگفت‌آور که مرزش تخیل است. مقصد بعدی شما... منطقهٔ نیمه‌روشن.''| راد سرلینگ؛ تیتراژ آغازین قسمت‌های فصل سه.}}
با توجه به این که این سومین سالی بود که سرلینگ هم به عنوان تهیه‌کننده اجرایی و نویسنده اصلی و هم به عنوان راوی و میزبان مجموعه، وی کم‌کم ار کار زیاد خسته شد. در آن زمان سرلینگ سی‌وهفت ساله گفته بود: "''هیچ وقت به اندازهٔ الان خالی از هرگونه ایده نبودم''". طی دو فصل اول او ۴۸ فیلمنامه ارائه داد؛ یعنی ۷۳٪ کل مجموعه را؛ ولی در این فصل او فقط ۵۶٪ کار را نوشت. یک منتقد ار [[ورایتی]] پس از پخش قسمت دوم فصل گفت "''حالا به نظر می‌رسد مجموعه به طور خودکفا جلو می‌رود''". این فصل اسپانسرهایی مانند "Chesterfield"،
"Bufferin tablets"، "Pepsi-Cola" و... داشت.
با وجود خستیگی‌ای که خود سرلینگ نیز پذیرفته بود، قسمت‌های متعددی از این فصل به عنوان بهترین قسمت‌های کل سریال شناخته شدند؛ مانند "''چه زندگی خوبی''"، "''[[خدمت به انسان (سریال برزخ)|خدمت به انسان]]''" و "''پنج شخصیت و یک راه خروج''". فیلمنامه‌هایی از ارل همر جونیور و مونتگومری پیتمن کارهای بیمونت و متیسون را تکمیل کردند و سه قسمت را هم جورج کلیتون جانسن به سبکی پیچیده نوشت. قسمت "''ماهیت الکتریکی''" نوشته شده توسط [[ری بردبری]] یکی دیگر از قسمت‌های خوب مجموعه بود.
توایلایت زون برای این فصل نامزد دو جایزهٔ امی (فیلمبرداری و طراحی هنری) شد ولی موفق به دریافت هیچ‌کدام نشد. همچنین برای سومین سال متوالی جایزهٔ هوگو برای «بهترین ارائه درام» را دریافت کرد که آن را بدل به تنها سریالی کرد که سه سال این جایزه را دیافت رده؛ تا [[۲۰۰۸ (میلادی)|سال ۲۰۰۸]] که سریال دکتر هو با آن مساوی کرد.
در بهار [[۱۹۶۲ (میلادی)|سال ۱۹۶۲]]، توایلایت زون در پیدا کردن اسپانسر دیر کرد و به همین دلیل در سی بی اس توسط کمدی یک ساعته‌ای به نام "''نمایشگاه بورس''" جایگزین شد؛ و مجموعه موقتاً کنسل شد. این لغو ظاهری باعث شد باک هافتن مجموعه را رها کرده و به کمپانی "Four Star Television" ملحق شود. در این حین سرلینگ به معلمی در دانشگاه "Antioch College" مشغول شد؛ دانشگاهی که خود قبلاً در آن تحصیل می‌کرد؛ و با این که مجموعه دوباره شروع به پخش کرد، نقش سرلینگ به عنوان تهیه‌کنندهٔ اجرایی در دو فصل پایانی آن کاهش یافت.
== منابع ==
| |||