اوگبارو (Ug-ba-ru)، حاکم پَهاتو (paḫātu)، از سرزمین گوتیام (یعنی قسمت غربی ماد و شمال شرقی آسور در کوهستان زاگرس) و دستیار ارشد نظامی کوروش بزرگ بود. به عنوان فرمانده ارتش مادی-پارسی کوروش، گوبریاس بابل را بدون جنگ، مطابق با "«سالشمار نبونئید"» در 12۱۲ اکتبر 539۵۳۹ پ. م (16۱۶ اُم ماه Tašrītu) فتح کرد. بعد از ورود موفقیتآمیزش به شهر، در 29۲۹ اکتبر (3۳ اُم ماه Araḫsamnu)، کوروش او را به سمت فرماندار بابل منصوب کرد، که خود گوبریاس (در اینجا با تلفظ متفات Gu-ba-ru خوانده می شودمیشود)، چند نفر را به عنوان افسران منطقهای در بابل منصوب کرد. از اینرو، به نظر می رسدمیرسد که او اولین ایرانی بود که فرماندار بابل شد. با اینوجود، او مدت کوتاهی بعد، در 11۱۱ اُم ماه Araḫsamnu همان سال (یعنی 6۶ نوامبر 539۵۳۹ پ. م)، یا به گفته ویلیام شا (William H. Shea)، در سال بعدترش (یعنی 27۲۷ اکتبر 538۵۳۸ پ. م) درگذشت.<ref>{{پک|Schmitt|2003|ک=GOBRYAS|ص=28-29}}</ref>
== اسامی مختلف ==
{{همچنین ببینید|داریوش مادی|گوبریاس}}
به نظر می رسدمیرسد که احتمال قطعی وجود دارد که ارتباطی بین این شخص و گوبریاس آشوری (یعنی بابلی) که در جزئیات تفصیلی و به شکل حکایت که گزنفون نوشته است (با وجود اینکه شامل برخی بیش و کم اطلاعات موثقی است) مرتبط است. همان گوبریاسی که گزنفون، او را پیش از سقوط بابل، «پیرمرد» می خواند،میخواند، همچنین در [[کتاب دانیال]] (بنگرید به آیات 5۵:31۳۱, 6۶:1۱-2۲ و غیره)، او «داریوش مادی»، شاه بابل خوانده شده است.<ref>{{پک|Schmitt|2003|ک=GOBRYAS|ص=28-29}}</ref>
== منابع ==
{{چپچین}}
* {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی =Schmitt| نام =Rüdiger| پیوند نویسنده =رودیگر اشمیت| مقاله =GOBRYAS| دانشنامه =Encyclopædia Iranica | جلد=XI| سال =۲۰۰۳| ناشر =Bibliotheca Persica Press | مکان =New York | شابک = | صفحه =28۲۸-29۲۹| نشانی =http://www.iranicaonline.org/articles/gobryas-| تاریخ بازبینی =۸/۳۱/۲۰۱۳ | نشانی بایگانی = |تاریخ بایگانی = | زبان =en}}
{{پایان}}
== مطالعه بیشتر ==
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بریان| نام = پییر| پیوند نویسنده =پییر بریان|ترجمه=[[ناهید فروغان]]|عنوان =[[امپراتوری هخامنشی (کتاب)|امپراتوری هخامنشی]]|سال =۱۳۸۷| جلد =۱ |ناشر =نشر فرزان روز|مکان = تهران|شابک=964-321-078-2}}
سطر ۱۵ ⟵ ۱۶:
{{چپچین}}
* William H. Shea, “Darius the Mede: An Update,” Andrews University Seminary Studies 20, 1982, pp. 229-47.