جنگ شهرها: تفاوت میان نسخه‌ها

چند عامل اصلی باعث عدم نتیجه گیری عراقی‌ها از اکثر نبرد جنگ شهرها و دست کشیدن آنها از این نبرد تا سال ۱۹۸۸ می‌شد: با وجود برتری تعداد هواپیماهای عراقی به هواپیماهای ایرانی٬ هواپیماهای ایرانی ساخت ایالات متحده توانایی حمل سلاح بیشتر و بمب‌های سنگینتری نسبت به هواپیماهای عراقی داشتند. همچنین خلبانان ایرانی تبحر بیشتری در ضد حملات داشتند و حداکثر تلفات و خسارت را به شهرهای عراق وارد می‌آوردند. نزدیک بودن شهرهای مهم و استراتژیک عراق به نوار مرزی با ایران و دور بودن نسبی مناطق پر جمعیت ایران از مرز مشترک ضد حملات را برای طرف ایرانی آسان‌تر می‌نمود. به عنوان مثال شهر [[بغداد]] پایتخت عراق تنها ۱۵۰ کیلومتر تا خاک ایران فاصله داشت که فانتوم های ایرانی در مدتی کمتر از ده دقیقه پس از عبور از مرز خود را به آسمان بغداد می‌رسانند. در مقابل [[تهران]] پایتخت ایران در فاصله ۶۰۰ کیلومتری از مرز عراق قرار داشت. از آنجاییکه شهرهای بزرگ ایران خارج از برد ۳۰۰ کیلومتری موشکهای [[اسکاد]] عراق قرار داشتند و تا سال آخر جنگ اکثر حملات عراقی‌ها محدود به بمباران توسط بمب‌افکن می‌شد. در سال‌های انتهای جنگ عراق با اصلاحاتی روی موشک [[اسکاد بی]] توانست برد آن هاآن‌ها را افزایش داده و تهران را موشکباران کند. ایران نیز با خرید موشک های مشابه از [[کره شمالی]]، به مقابله به مثل با عراق پرداخت.<ref>{{یادکرد|فصل=Iraq|کتاب=Arabs At War|نویسنده =KENNETH M. BOLLACK|ناشر =[[دانشگاه نبراسکا|University of Nebraska–Lincoln]]|چاپ=اول|شهر=[[لینکلن|Lincoln]]|صفحه=۲۱۵|سال=۲۰۰۲|شابک=ISBN 0-8032-3733-2}}</ref>