سگزآباد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سگزآباد''' یا به گفته بومیانش،بومیان '''سِزجُوَهسزجوه'''، یکی از مراکز مهمشهرهای [[تاتاستان نشینقزوین]] در ایران است که در حال حاضر، یکی از شهرهای [[استان قزوین]] در [[بخش مرکزی شهرستان بوئین‌زهرا]] بشمار میقرار روددارد. جمعیت این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۴٫۹۵۸ نفر بوده‌است.

منطقهتپه بویین زهرا،سگزآباد واقع در جنوبدشت شرقی قزوین، یکی از قدیمترین سکونتگاه های انسانقزوین در فلاتمنطقه ایران[[بوئین است و تپه سگزآباد به عنوانزهرا]] یکی از [[تپه‌های باستانی]] ایران نیز با پیشینه ای متعلقاست که به اواخر هزاره دهم پیش از میلاد تا [[دوره هخامنشی]] مؤیدباز این مطلب می باشدمی‌گردد. آثار بدست آمده از این تپه،تپه به هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی برمی‌گردد. همچنین در این دوره آثاری ازاستقرار عصر آهن نیز مشهود است.[۱] [[تپه سگزآباد]] یکی از قدیمیترین مناطق سکونت و نشانیکجانشینی میانسان دهددر که[[فلات ساکنانایران]] باستانیاست. اینانسان‌هایی که منطقه،حتی با فناوری ذوب فلزات هم آشنایی داشته اندداشتند. تپه سگزآباد یکی از تپه‌های سه گانه باستانی ای می‌باشد که در فاصله‌ای نزدیک به همینهم جهت،در منطقه بوئین زهرا در جنوب شرقی استان قزوین قرار گرفته‌اند. این سه [[تپه سگزآباد]]بنام‌های بهتپه علاوهزاغه، [[تپه زاغهقبرستان]] و [[تپه قبرستان]]سگزآباد با قدمتی بین هفت تا نه هزار سال، یکی از قدیمیترین سایت‌های باستان‌شناسی دنیا بشمار می روندمی‌باشند.[2]، [3]، [4]<ref>شهرداری سگزآباد، <ref>سگزآباد، <ref>سگزآباد شهری باستانی در استان قزوین</ref></ref></ref>

تپه سگزآباد در حال حاضر، در فاصله هشت کیلوتری شمال سگزآباد و در بین مزارع گندم و جو قرار گرفته‌است. ارتفاع تپه زیاد نیست،نیست ولی در بین مزارع پست و کم ارتفاع منطقه،منطقه به راحتی قابل تشخیص است. اگر از سمت شمال وارد تپه شوید، تعداد بسیار زیادی سفال شکسته طرح دار و حتی تعدادی استخوان غیر قابل تشخیص بسیار فرسوده توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. متأسفانه این تپه ارزشمند باستانی در وضعیت بسیار نامناسبی نگهداری می‌شود. راه رسیدن به آن بسیار ناهموار و خاکی است و دور تا دور تپه هیچ حصار و مانع و نگهبان یا حتی تابلویی که به بازدیدکنندگان تنها کمی اطلاعات بدهد، وجود ندارد. احتمالاً این تپه بزودی شخم هم بخورد و برای کشت گندم و جوی دیم مورد استفاده قرار بگیرد. اگر از سمت شمال وارد تپه شوید تعداد بسیار زیادی سفال شکسته طرح دار و حتی تعدادی استخوان غیر قابل تشخیص بسیار فرسوده توجه شما را به خود جلب خواهد کرد.

رویهمرفته، "«مطالعات باستان‌شناسی در منطقه­ی فلات مرکزی ایران، نسبت به منطقه­ غرب،غرب به ویژه جنوب غربی،غربی بسیار جدید است و سابقه­ آن به سال ۱۹۳۰ می ­رسد. شایان ذکر است که تا پیش از حفریات [[دانشگاه تهران]] در دشت قزوین، آثار به دست آمده از تپه­ی «سیلک» کاشان، شاخص ادوار مختلف [[دوران نوسنگی]] در فلات مرکزی ایران بود،بود. ولیولی، با حفریات در دشت قزوین و مطالعات انجام شده پسین بر روی آثار به دست آمده از تپه ­های سه ­گانه­ «زاغه»، «قبرستان» و تپه «سگزآباد» مشخص شد که می توان تاریخ گونه ­گونی فرهنگ را در فلات مرکزی ایران از دوران نوسنگی تا میانه­ی دوره­ هخامنشی،هخامنشی می‌توان در این سه تپه­ باستانی مورد مطالعه دقیق قرار داد." نکته جالب توجه دیگر در باره تاریخچه سگزآباد این است که [[مارکوپولو]] در سفرنامه خود، از سگزآباد نام برده و آن را سر راه [[جاده ابریشم]] خوانده است<ref>[http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=634&code2=26 سگزآباد<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>. »