شورش ظفار: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Flag of the Dhofar Liberation Front.svg|25px]] [[جبهه آزادی‌بخش ظفار]] (۶۸-۱۹۶۲){{سخ}}[[پرونده:Flag of the Popular Front for the Liberation of the Occupied Arabian Gulf.svg|25px]] [[جبهه مردمی برای آزادی خلیج عربی اشغالی]] (۷۴-۱۹۶۸){{سخ}}[[پرونده:Flag of the Popular Front for the Liberation of Oman.svg|25px]] [[جبهه مردمی برای آزادی عمان]] (۷۶-۱۹۷۴)

تا سال ۱۹۶۹ نیروهای شورشی بر بیشتر مناطق کوهستانی ظفار تسلط یافته و تنها جاده‌ای که از صلاله به سوی این منطقه می‌رفت را قطع کرده بودند. نیروهای آن‌ها به خوبی آموزش‌دیده و مسلح به [[کلاشنیکف]] و سلاح‌های سنگینی چون تیربار [[دوشکا]]، [[خمپاره|خمپاره‌های]] ۸۲ میلی‌متری، [[راکت‌انداز|راکت‌اندازهای]] [[کاتیوشا|کاتیوشای]] ۱۴۰ میلی‌متری ب‌ام۱۴ و [[ب‌ام-۲۱ گراد|۱۲۲ م‌م گراد]] بودند. در مقابل سلطان عمان تنها هزار نیرو در ظفار داشت که تجهیزات بسیار بدی داشته و عمدتاً از سلاح‌های بازمانده جنگ جهانی دوم مانند [[تفنگ گلنگدنی|تفنگ‌های گلنگدنی]] برخوردار بوده و تنها در سال ۱۹۶۸ تفنگ‌هایشان با تفنگ اتوماتیک [[اف‌ان فال]] تعویض شد. این نیروها حتی لباس و [[پوتین]] مناسب ناهمواری‌های این منطقه را در اختیار نداشتند و آموزش لازم برای نبرد با چریک‌ها را ندیده بودند به همین دلیل فقط قادر به حفاظت از شهر صلاله و نواحی اطراف آن بودند.