شروه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
ابرابزار
خط ۱:
{{بهبود منبع}}
'''شَرْوِه''' گونه‌ای خوانندگی از اشکال موسیقی جنوب [[ایران]] بخصوص دو استان [[بوشهر]] و [[هرمزگان]] است که به آن شهری نیز می‌گویند.<ref>دهخدا: [http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-97aafd1fe5824977a2dfdf9c1b36e846-fa.html شروه]</ref> شروه به عنوان آواز دشتی و دشتستانی، نغمه‌ای غمگنانه در مایه دشتی است. برای این نغمه اشعار دوبیتی بکار می‌رود که غالباغالباً از شاعران دوبیتی سرای جنوب می‌باشد.
 
'''شَرْوِه''' گونه‌ای خوانندگی از اشکال موسیقی جنوب [[ایران]] بخصوص دو استان [[بوشهر]] و [[هرمزگان]] است که به آن شهری نیز می‌گویند.<ref>دهخدا: [http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-97aafd1fe5824977a2dfdf9c1b36e846-fa.html شروه]</ref> شروه به عنوان آواز دشتی و دشتستانی، نغمه‌ای غمگنانه در مایه دشتی است. برای این نغمه اشعار دوبیتی بکار می‌رود که غالبا از شاعران دوبیتی سرای جنوب می‌باشد.
شروه در لغت با تلفظ‌های شرفنگ، شرفه و... نوعی خوانندگی، صدای پا و بخصوص به معنی صدا و نغمه آهسته و بانگ است.
 
== خاستگاه شروه ==
خاستگاه شروه مناطق دشتی، دشتستان و تنگستان در [[استان بوشهر]] و عموماعموماً جنوب ایران است. در مناطق استان بوشهر به شروه، حاجیانی و یا شنبه‌ای نیز اطلاق می‌شود که به نظر می‌رسد از شیوه‌های شروه‌خوانی است و چون در این مناطق شروه بیشتر با دوبیتی‌های [[فایز دشتی]] خوانده می‌شود به آن فایزخوانی هم می‌گویند. در شروه‌خوانی مناطق استان بوشهر از دوبیتی‌های دوبیتی‌سرایان محلی چون: فایز دشتی، [[مفتون بردخونی]]، باکی، نادم و... یا [[باباطاهر]] نیز بهره می‌برند. در نقاط مختلف ایران شروه‌خوانی را دشتی یا آواز دشتی می‌شناسند.
 
[[منطقه دشتی]] مركزمرکز محور شروه به شمار می‌آید، شروه در یكیک جمله مهم‌ترین آهنگ و سوز و ساز جنوب است، این سروده از دل برخاسته بیشتر مواقع در مایه دشتی، شوشتری، تركترک و نوا خوانده می‌شود. شروه به صورت منفرد و تكتک نفری با نوایی سوزناكسوزناک اجرا می‌شود كهکه البته باید آن را با مرثیه خوانی متفاوت دانست، زیرا این آوای جنوبی در قالب دوبیتی‌هایی است كهکه بیشتر عاشقانه‌اند و بوی وصل و فراق و وصف معشوق می‌دهند و چه بسا محتوای این دو بیتی‌ها بسیار از غم دور است، اما شكلشکل و شیوه قرائت و خواندن آن‌ها به صورت شروه خواه ناخواه با ریتمی غم‌آلوده همراه می‌شود.
 
== ثبت شروه ==
كارشناسکارشناس ثبت میراث فرهنگی استان بوشهر در گفت‌و‌گوگفت‌وگو با خبرنگار فارس در دشتی اظهار داشت: در جلسه سیاست‌گذاری شورای ثبت در ۲۳ و ۲۴ خردادماه ۱۳۹۰ شروه كهکه خاستگاه آن [[منطقه دشتی]] در استان بوشهر است به ثبت رسید.
 
== منابع ==
* شروه‌سرایی در جنوب ایران، علی باباچاهی، نشر: مرکز فرهنگی و هنری اقبال لاهوری، چاپ اول (۱۳۶۸).
{{پانویس}}
 
== پیوند به بیرون ==
[[رده:موسیقی]]
* [http://www.anthropology.ir/node/7384 شروه، آوازی برخاسته از هرم جنوب ] وبگاه انسان‌شناسی و فرهنگ
 
[[رده:موسیقی محلی]]
[[رده:استان بوشهر]]