ذ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴:
'''ذ''' حرف یازدهم در [[الفبای فارسی]] و حرف نهم در الفبای عربی است. نام این حرف «ذال» است.
صدای آن در تلفظ فارسی امروز همانند «ز» است. ولی در عربی گونه‌ای «ز» [[لثوی]] تلفظ میشود. در فارسی قدیم تلفظش شبیه ذال عربی یا th در They انگلیسی بود. در فارسی امروز حرف ذال تقریبا حذف شده و ذال در تقریبا تمام کلمات فارسی (یعنی غیرعربی) با دال جایگزین شده‌است.
قاعده کلی برای تفکیک دال و ذال در فارسی قدیم این بوده‌است که وقتی قبل از آن حرف ساکن وجود داشته آن را ''دال'' نوشته و تلفظ می‌کرده‌اند و هنگامی که قبل از آن حرف صامت بوده است آن را ''ذال'' نوشته و تلفظ می‌کردند. مثلا کتاب [[کشف‌المحجوب سجستانی]] که هانری کربن آن را با رعایت کامل [[ذال معجم]] منتشر کرده با این عبارت شروع میشود: «چیزی در آفریدگار دور کنذ تا بذان نشان آفریذه بوذ بدرست و بذان آفریذه را جذائی افتذ از یک دیگر...»
تنها کاربردهای باقیمانده ذال در زبان فارسی را در واژه‌هایی چون «گذشتن»، «پذیرفتن»، و «گذاردن» می‌توان مشاهده کرد.
در زبان فارسی ذال در آغاز هیچ کلمه نیامده و در این بین «ذرخش» تنها کلمه ایست که با ذال آغاز میشود<ref>[http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-192ccdf40f3d49daaf7cd64d9f30ecdf-fa.html (فرهنگ دهخدا)]</ref>
| |||