'''سُتوان''' نام یکی از [[درجاتدرجههای ارتش جمهوری اسلامی ایران|درجههای نظامی ایران]] است و پایینتر از درجه [[سروان]] و بالاتر از درجه [[استوار]] جامیگیرد. در دوره [[پهلوی اول]] این درجه را «نایب» مینامیدند.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921112000522 از فرمان شاهنشاهی تاسیس نیروی هوایی تا دژ پرنده آمریکایی در تهران] ''خبرگزاری فارس''</ref> در [[ارتش]] به کسی ستوان گفته میشود که فرمانده یک [[دسته ارتش|دسته]] باشد.باشد، دسته از [[یگان|یگانهای]] ارتشی است که معمولاً از ۳۰ تا ۴۰ نفر تشکیل شده است. در مرحله ستوانی نیز امکان ارتقا وجود دارد و به این منظور درجات ستوان یکمی و ستوان دومی نیز داده میشود. ستوان نخستین درجه از درجههای [[افسر|افسری]] است.
درجه ستوان سه مرحله دارد:
واژه ستوان یا استوان در [[فارسی]] به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در [[پارسیمیانه]] «اُستیگان» بوده است.▼
* ستوان یکم
* ستوان دوم
* ستوان سوم
▲واژه ستوان یا استوان در [[فارسی]] به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در [[پارسیمیانه]] «اُستیگان» بوده است.
در دوره [[پهلوی اول]]، این درجه را «نایب» مینامیدند.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13921112000522 از فرمان شاهنشاهی تاسیس نیروی هوایی تا دژ پرنده آمریکایی در تهران] ''خبرگزاری فارس''</ref>