جعفر تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱:
== فعایت هنری ==
 
میرزا جعفر در رواج خط [[نستعلیق]] کوشش بسیار نمود و در اندک مدتی آن را مقبول عام و خاص کرد <ref>منشی قمی، ص۱۶</ref> او این خط را از استاد بلاواسطه خود [[عبدالله بن میرعلی تبریزی| میرعبدالله]] فرزند [[میرعلی تبریزی]] آموخت و در آن از بانی نستعلیق، یعنی میرعلی، نیز برتر شد <ref>فضایلی ، ص ۴۵۶</ref>. او را شاگرد [[مولانا شمس الدین]] دانسته‌اند <ref>منشی قمی، ص ۲۵</ref> و در «خطخطوط اصول» شاگرد [[شمس‌الدین قطابی|شمس‌الدین قطابی مشرقی]] (متوفی ۸۱۲) بود <ref>منشی قمی، ص ۲۵</ref> <ref>فضایلی، ص ۳۲۴، ۴۵۷؛</ref> <ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۱۶</ref>. با آنکه شهرت عمده‌اش در خط نستعلیق است خطوط دیگر را استادانه‌تر می‌نوشت <ref>فضایلی، ص ۳۲۴</ref> <ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۱۸</ref>.
 
میرزا جعفر پیش از پیوستن به دربار [[بایسنقر میرزا]]، در تبریز در دربار [[میرانشاه بن تیمور]] به سر می برد <ref>بیانی، ج ۱، ص ۱۱۵</ref> لیکن در حقیقت تربیت یافته دربار [[شاهرخ]] [[تیموریان|تیموری]] <ref>فضایلی، ص ۳۲۳</ref> و طرف توجه و علاقه خاص پسر او بایسنقر میرزا بود، زیرا سمت استادی دبستان او را به عهده داشت <ref>عالی افندی، ص ۵۹</ref>.
خط ۲۵:
 
میرزا جعفر، علاوه‌بر خطاطی، شعر نیز می گفت؛ ترکیب بندی که در رثای بایسنقر میرزا برای تسلیت به [[شاهرخ]] گفته، هم هنر شاعری او را می نمایاند و هم معرف مقام شاعر نزد شاهرخ است <ref>فضایلی، ص ۴۵۷</ref>.
 
 
== لقب‌ها==