بانک جهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

در پایان [[جنگ جهانی دوم]] از طرفی عواقب منفی جنگ جهانی و از طرف دیگر سیاست‌های خودخواهانه تجاری اوایل دهه 1930۱۹۳۰ منجر به ایجاد مشکلات اقتصادی زیادی برای کشورها شده و [[توان تولیدی]] کشورها به‌شدت تقلیل یافته بود. به‌همین دلیل در 2-21۲–۲۱ ژوئیه 1944۱۹۴۴ (قبل از پایان جنگ)، به پیشنهاد [[روزولت]] (رئیس جمهور وقت آمریکا)، [[کنفرانس پولی و مالی]] سازمان ملل متحد با شرکت نمایندگان 44۴۴ کشور در برتون وودز تشکیل و طی آن موافقت‌نامه‌های تأسیس بانک بین‌المللی ترمیم و توسعه (بانک جهانی) و صندوق بین‌المللی پول تصویب شد. بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، جزئی از فرایند همکاری برای ایجاد یک نظام پولی و سرمایه‌گذاری به‌جای آشفتگی ناشی از [[ناسیونالیسم]] اقتصادی دهه 1930۱۹۳۰ بودند. بانک جهانی در دسامبر 1945۱۹۴۵ تأسیس شد و در نوامبر 1947 با۱۹۴۷با تصویب [[مجمع عمومی سازمان ملل متحد]] به‌صورت رسمی در آمد و به جرگه نهادهای تخصصی سازمان ملل متحد پیوست. بانک جهانی ابتدا برای کمک به بازسازی خرابی‌های جنگ جهانی دوم به‌وجود آمد، ولی در سال 1949،۱۹۴۹، به‌سمت ارتقای توسعه اقتصادی در کشورهای [[توسعه‌نیافته]] معطوف شد.<ref>بزرگی، وحید؛ درآمدی بر سازمان تجارت جهانی و الحاق ایران، تهران، قومس، 1386، ص11-1</ref>

هدف اصلی بانک جهانی اعطای وام برای توسعه و گسترش طرح‌های تولیدی آن دسته از کشورهای در حال توسعه است که عضو بانک هستند. این وام‌ها برای مقاصدی مانند اجرای پروژه‌های لوله‌کشی آب آشامیدنی، آموزش و پرورش و همچنین اجرای برنامه‌های کلی عمرانی از جمله واردات [[کالاهای صنعتی]] است. فقط اعضای صندوق بین‌المللی پول می‌توانند به عضویت بانک جهانی درآیند. از طرف دیگر شرط اولیه عضویت در مؤسسه بین‌المللی توسعه و مؤسسه مالی بین‌المللی، عضویت در بانک جهانی است. ایران یکی از اعضای شرکت‌کننده در کنفرانس برتون وودز بوده و در نتیجه از مؤسسین بانک جهانی به‌شمار می‌رود؛ که از سال 1324۱۳۲۴ رسماً عضو بانک جهانی شد.<ref>موسی‌زاده، رضا؛ سازمان‌های بین‌المللی، تهران، میزان، 1388، چاپ دهم، ص246 و 248</ref>