گالاتیا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
نگاره از ویکیانبار |
||
خط ۱:
{{منبع}}
[[Image:Galatia Map.svg.png|thumb|300px|چپ|استان گالاتیا در امپراتوری روم، ۱۱۷ پس از میلاد.]]
'''گالاتیا''' نام سرزمینی باستانی در بلندیهای میانه [[آناتولی]] در [[ترکیه]] کنونی است. گالاتیا در شما [[بیتونیا]] و [[پافلاگونیا]]، خاور [[پونتوس]]، جنوب [[لوکائونیا]] و [[کاپادوکیه]] و باختر [[فریجیه]] جای
گلها در سده سوم پیش از میلاد از [[تراس]] به اینجا کوچیدند.گاهی به اینجا سرزمین خاوری گل هم گفتی
گلهایی که از راه [[مقدونیه]] به این سرزمین آمده بودند از سپاه [[برنوس]] جدا شدند و رهبری ایشان را در این کوچ دو تن به نامهای لئونوریوس و لوتاریوس بر گرده داشتند.اینان در سالهای ۲۷۸-۲۷۷ پیش از میلاد به [[آسیای صغیر|آسیای میانه]] رسیدند و شاه [[پتولمی سرائونوس]] را در تاخت و تازهایشان کشتند ولی سرانجام کسی به نام [[آنتیگونوس گوناتاس]] آنها را راند.
ولی هنوز چندی از این رویداد نگذشته بود که [[نیکومدس یکم]] شاه بیتونیا از ایشان برای پیروزی در جنگ خانگی با برادرش یاری خواست.سه قبیله از گلها به نامهای
پس از این گلها به بخشی از آسیای میانه کوچیدند که زمانی دراز در آن ماندگار شدند یعنی همان بخش خاوری فریجیه که پیشتر گفتیم و از آن پس گالاتیا خوانده شد.آنها همانجا ماندند و مرزهایشان را تا بیتونیا گستردند و نیازهای زندگی خویش را با تاراج همسایگانشان برآورده میکردند.
سطر ۱۲ ⟵ ۱۳:
بر پایه گفته [[استرابون]] تاریخنگار یونانی هر قبیله از گلها به دو بخش تقسیم میشد که هر بخش را یک سرکرده رهبری میکرد.از کارهای او داوری میان ایشان بود که او در این کار تا مرز کشتن یک تن نیز آزادی کارکرد داشت.سرکرده نیز میبایست آزمون خویش را در این کار پس میداد.اینان در جایی گرد هم میآمدند که 'Drynemeton' یا ''معبد بلوط'' نام داشت و اینجا را مقدس میدانستند.مردمان کاپادوکیه از دست گلها بر برج و باروی شهرهای خویش افزودند تا جلوی تارج ایشان رابگیرند.
گلها به راستی جنگجویانی دلیر
البته این شکست نیروی آنان را به پایا نبرد چه همین پادشاه پیروز چندی پس از آن از توان رزمی ایشان بهره
نزدیک به سده دوم پیش از میلاد گلها تبدیل به همپیمانانی پرهراس برای [[آنتیخوس بزرگ]] واپسین شاه سلوکی شده بودند.ولی پس از شکست شاه سلوکی از
آنها در سال ۶۴ پیش از میلاد نظام و قانونی هم داشتهاند که البته امروزه در دست نیستویکی از رهبران آنها [[دیوتاروس]] همدوره یا [[ژولیوس سزار]]
در [[انجیل]]
درباره سرنوشت آنها مینماید که آنها در میان یونانیان و سدهها پس از آن با [[ترک|ترکان]] -که به تازگی پا به این سرزمین میگذاشتند - آمیخته شدهاند.
|