ادله اثبات دعوی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶:
هر کس [[مدعی]] حقی باشد باید آن را اثبات کند و [[مدعی علیه]] هر گاه در مقام دفاع مدعی امری شود که محتاج بدلیل باشد اثبات امر بر عهده او است. جلد سوم [[قانون مدنی]] در [[ادله اثبات دعوی]].<ref>{{یادکرد وب | عنوان=متن با ساختار | وب‌گاه=سامانه ملی قوانین و مقررات جمهوری اسلامی | پیوند=http://law.dotic.ir/AIPLaw/lawview.do?reqCode=lawView&lawId=178971&isLaw=1 | کد زبان=fa | تاریخ بازبینی=2015-04-06}}</ref>
== گونه‌های ادله درامور حقوقی ==
به موجب [[قانون مدنی]]، ادله اثبات دعوی پنج گونه است<ref>قانون مدنی ماده ۱۲۵۸</ref> که عبارتند از:
خط ۳۰:
=== قسم ===
[[سوگند]] یا [[قسم]] اقرار و اعترافی را گویند که شخص از روی شرف و ناموس خود می‌کند و خدا یا بزرگی را شاهد گیرد.<ref>لغت نامه دهخدا</ref><ref>ماده ۱۳۲۵ قانون مدنی</ref>
== گونه‌های ادله درامور کیفری ==
بموجب [[قانون مجازات اسلامی]] ادله اثبات [[جرم]] عبارت از [[اقرار]]، [[شهادت]]، [[قسامه]] و [[سوگند]] در موارد مقرر قانونی و علم [[قاضی]] است.<ref>مواد۱۶۰ تا۲۱۰قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲</ref> و<ref>هوشنگ شامبیاتی، حقوق کیفری اختصاصی</ref>و<ref>AllenṣChristopherṣPractical Guide to Evidenceṣthird EditionṣCavendish PublishingṣLondonṣ2004.منبع انگلیسی
</ref>
== منابع ==
| |||