در سال ۱۲۷۸ خورشیدی (۱۳۲۶ قمری)، [[محمدعلیشاه قاجار]] پس از آنکهآن که با مشروطه خواهانمشروطهخواهان و مجلس از درمخالفتدر مخالفت در آمدآمد، مرکز فرماندهی خود را در [[باغشاه]] قرار داد، شاه میخواستهبا بیروناین کار میخواست از شهر بیرون رفته و در باغشاه لشکر بیاراید و بآسانیبه آسانی با مشروطه نبرد کند. او
محمدعلیشاه دستخطی بدین شرح داد: {{گفتاورد|«جناب اشرف مشیرالسلطنه، چون هوای تهران گرم و تحملش بر ما سخت بود ازینرواز اینرو به باغشاه حرکت فرمودیم، پنجشنبه ۴ جمادی الاولی، عمارت باغشاه.»}} سپس هشت تن از آزادیخواهان را احضار کردفراخواند که شش تن آنان بدین شرح نام برده میشوند: [[جهانگیرخان صور اسرافیل،اسرافیل]]، [[سید محمدرضا مساوات شیرازی،شیرازی]]، ملکالمتکلمین،[[ملک المتکلمین]]، سید جمالالدین واعظ اصفهانی، [[بهاءالواعظین (تهران)|بهاءالواعظین]] و [[میرزا داودخان]]. ولی مجلس با این تقاضادرخواست مخالفت داشت و سرانجام در اثر مقاومتایستادگی و سرپیچی از فرمان شاه، [[به توپ بستن مجلس|مجلس به توپ بسته شد،شد]]، وکلا از مجلس پراکنده شدند، [[سید عبدالله بهبهانی]] و ملک المتکلمین و میرزا جهانگیرخان و چند تن دیگر را سربازان دستگیر کردند و به باغشاه بردند. در باغشاه ملک الممتکلمینملکالممتکلمین و میرزا جهانگیرخان را بقتلبه قتل رساندند.<ref>از تاریخ مشروطهٔ کسروی ص 658</ref>
جمالالدین واعظ اصفهانی پس از واقعه بمباران مجلس با لباس مبدل و به قصد رفتن به نجف راهی همدان شده و به مظفرالملک که یکی از دوستان وی بود پناهنده گردید ولی وی به او خیانت نموده و اورا به بروجرد فرستاد و به دستور [[محمدعلیشاه]] قاجار توسط حاکم بروجرد در این شهر کشته شد. از جرمهای او مشارکت در نگارش کتابچه ضد استبدادی «[[رویای صادقه]]» بود.<ref>[http://www.taban.net/totla.php?id=492 هفتهنامهٔ تابان]</ref>