داویت چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز ابرابزار
خط ۲۸:
'''داود چهارم''' یا '''داویت چهارم''' {{به گرجی|დავით IV}} معروف به '''داویتْ آغْماشِنِبِلی''' {{به گرجی|დავით აღმაშენებელი}} (به معنای سازنده) (۱۰۷۳ تا ۲۴ ژانویه ۱۱۲۵ میلادی) پادشاه [[گرجستان]] از سال ۱۰۸۹ تا ۱۱۲۵ میلادی و از [[سلسله باگراتیونی‌ها]] بوده است.
 
داویت چهارم در بین عوام بزرگترین و موفق ترینموفق‌ترین پادشاه مرد در [[تاریخ گرجستان]] محسوب می‌شود. او پس از تاجگذاری در سن شانزده سالگی به اشغال گرجستان توسط ترکان [[سلجوقیان|سلجوقی]] پایان داده و آنها را از گرجستان بیرون کرد و همچنین در [[جنگ دیدگوری|جنگ بزرگ دیدگوری]] در سال ۱۱۲۱ اعراب و ترکان را شکست داد. داویت همچنین با سازماندهی دوبارهٔ ارتش و حکومت توانست گرجستان را دوباره متحد کرده و حتی سرزمین‌های مجاور گرجستان را نیز تحت کنترل خود درآورده و ضمیمهٔ گرجستان کند. او یکی از دوستداران کلیسا و ترویج دهندهٔ فرهنگ مسیحیت بوده و به همین سبب نیز توسط [[کلیسای ارتدکس گرجی]] در شمار قدیسان آمده است.
 
== پادشاهی ==
خط ۴۰:
داویت دارای استعداد سیاسی و نظامی زیادی بود و همچنین از دانش آموختن نیز گریزی نداشت. خود دانش‌آموخته بود و در لشکرکشی‌ها با خود کتاب حمل می‌کرد و به انسان‌های عالم با احترام بسیار زیاد رفتار می‌کرد. جوانان با استعداد را به بیزانس برای تحصیل می‌فرستاد. با مساعدت او در شهر [[کوتائیسی]] فرهنگستان گلاتی تشکیل شد. داویت شروع به ساختن بیمارستانهای مختلف در سرتاسر کشور کرد و از آموزش مردم نیز غافل نماند.
 
[[پرونده:500 lari. Georgia, 1995 a.png|بندانگشتی|چپ|400px|تصویر داویت چهارم بر روی اسکناس ۵۰۰ [[لاری گرجستان]]]]
داویت بانی نسبت به ملتهای غیر گرجی و ادیان دیگر تسامح داشت. در کنار کلیساها مسجد و کنیسه هم ساخته می‌شد. مورخان دیگر کشورها و آزاد اندیشان گرجستان درباره شخصیت محکم و بلند همتی او اشاره بسیار کرده‌اند: [[ایلیا چاوچاوادزه]] خدمت داویت را چنین ارزیابی می‌کند: «این پادشاه واقعاً بزرگوار گرجی‌ها را با هم جمع کرد، کشور ویران شده را ساخت، دشمن را به وحشت انداخت و از کشور فراری داد و اگر ما امروز در سرزمینمان هستیم نتیجه خدمت و نیز بیشتر تلاش وی می‌باشد درود بر ایشان». [[کلیسای ارتدکس گرجی]] داویت را در شمار مقدسان آورده است. ۲۶ ژانویه روز یادبود وی است.