نوه میرزا ابوالحسن خان شیرازی،میرزاشیرازی،"میرزا ابراهیم خان،خودوخان"،خودو همسرش که از زاده های "امیرسید اصیل الدین عبدالله الحسینی"بود،از افراد محبوب ومورد توجه خاص وعام بودند وبیش از پیش باعث قدرت مذهبی او گشته بود وروز به روز با سیاست های پیش گرفته و با استفاده از نام جدش بر قدرتش می افزود.پس از رفت وآمد های وی به دربار وقدرت سیاسی-مذهبی که او در فارس داشت ناصر الدین شاه برای بهبودی چهره خویش از او استفاده می کرد که تاثیرگذار وموثر بود اما پس از گذشت مدتی ناصرالدین شاه به تحریک نزدیکان از قدرت گرفتن این خاندان واهمه داشت وپس از توطئه واتهام خیانت به وی او وفرزندانش را تبعید کرد.<ref> بازنگری تاریخ معاصر وخیانت رجال ایرانی(دوره قاجار)صص ۵۱-۵۰</ref>
میرزا ابراهیم خان سه فرزند به نام های "میرزا محمدعلی خان،میرزا محمودخان ومیرزا مسعود خان"بود که میرزا ابراهیم خان و دوفرزند اول ودوم او رایعنی میرزا محمدعلی خان ومیرزا محمود خان و فرزند او به نام میرزا ابوالقاسم خان را به داراب و میرزا مسعود خان و فرزندان او میرزا ابوالحسن خان و میرزا ابوالحسین خان را به تهران وری تبعید کرد.
هم اکنون این خاندان به نام های میرزاخانیان،میرزاخانی،میرزائی ومشیری شناخته میشوند.
خانواده مشیری که از نسل میرزا مسعودخان هستند از قدرت سیاسی بالایی برخوردارند<ref>تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز،ا.آ.گرانتوسکی-م-ا دافرامایو:مترجم کشاورزی،کیخسرو، ناشر:مروارید۱۲۸۵</ref>.<ref>آرشیو مجله سرنوشت قدرت داران در قاجار</ref>
