کورتیکواستروئید: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۸:
وقتی بیماران کورتیکواستروئید استفاده می‌کنند غده‌های فوق کلیوی (غدد آدرِنال) میزان ترشح کورتیزول طبیعی خود را کم و یا قطع می‌کنند. داروهای کورتیکواستروئید (کورتون) عواض جانبی زیادی دارند مانند تجمع آب و [[الکترولیت]] در بدن (ایجاد ظاهر پف آلود و شبه چاق در بیماران)، اختلال در عملکرد [[غدد فوق کلیوی]]، ناراحتی‌های گوارشی به ویژه [[زخم معده]]، بروز [[پوکی استخوان]]، [[آکنه]] و [[پرمویی]]، [[آب مروارید]] چشمی، افزایش [[فشار خون]]، [[افسردگی]]، تغییرات خلقی، افزایش احتمال عفونت و....
از دیگر عوارض آنها، ایجاد اختلال در چربی و قند خون است که باع افزایش بیماری‌های قلبی می‌شود. افرادی که کورتن مصرف می‌کنند لازم است به صورت منظم قند خون خود را کنترل کنند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان =اگر کورتون می‌خورید، حتماً بخوانید |ناشر =تارنمای تبیان |پیوند = http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=178412 |زبان = | بازیابی = ۵ مه ۲۰۱۵}}</ref>
به دلیل [[عوارض جانبی]] یادشده تلاش می‌شود از کورتیکواستروئیدها تنها در درمان موارد حاد بیماری‌ها و برای کوتاه‌مدت استفاده کرد و از مصرف درازمدت آنها به‌ویژه به شیوه [[سیستمیک]] خودداری کرد. مثلاً برای بیماران [[آسم|آسمی]] امروزه به جای کورتون خوراکی از [[اسپری]] استنشاقی استفاده می‌شود تا کورتیکواستروئید موضعی فقط در درمان بیماری موثر باشد و به صورت عمومی در بدن عوارض جانبی ایجاد نکند.
| |||