خیابان جمهوری اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Arash.pt (بحث | مشارکت‌ها)
جز حذف الگوی ناموجود
خط ۴۶:
درمانگاه و کتاب‌خانهٔ یگانگی و دبیرخانهٔ انجمن، در پشت آدریان تهران جای دارد که دکتر اسفندیار یگانگی، بانی مجموعه می‌باشد.
 
[[کافه نادری|کافهٔ نادری]] که زمانی پاتوق کسانی چون [[صادق هدایت]]، [[جلال آل‌احمد]] و [[صادق چوبک]] و همهٔ کسانی که در دههٔ ۱۳۴۰، بر علم و فرهنگ [[ایران]] تاثیرگذار بوده‌اند. این کافه هنوز هم پابرجاست و مشتریان زیادی دارد.
 
در تقاطع [[خیابان فردوسی|فردوسی]] و در ضلع جنوب غربی خیابان، بنایی قدیمی قرار دارد که اکنون پس از بازسازی مربوط به [[بانک صادرات ایران]] شعبهٔ فردوسی می‌باشد. در ضلع شمال شرقی هم فروشگاه پارکر قرار دارد که مدت ۳۰ سال به فروش انواع قلم‌های خارجی می‌پرداخت. فروشگاه برق لامع، نبش فروشگاه بزرگ و [[ساختمان پلاسکو]]، که از سال ۱۳۱۰ تاکنون به فروش انواع [[حوله|حوله‌ها]] می‌پردازد، قرار دارد.
 
[[ماهی‌فروشی|ماهی‌فروشی‌ها]] که میان [[چهارراه اسلامبول]] و [[میدان انقلاباستقلال]] جای دارند، در ضلع جنوبی خیابان به فروش [[آبزی|آبزیان]] و [[ماهی|ماهی‌های]] تازه می‌پردازند.
 
در ضلع شمالی خیابان [[مسجد هدایت]] واقع است. در کتاب اول دربارهٔ این مسجد چنین آمده<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.ketabeavval.ir/Tehran/1440.aspx.| عنوان = خیابان جمهوری اسلامی| تاریخ بازدید = ۲۳ بهمن ۱۳۸۷| تاریخ = | ناشر = وب‌گاه رسمی کتاب اول | زبان = فارسی}}</ref>:
 
<blockquote>مسجد هدایت، در ضلع شمالی خیابان واقع است که به مسجد مخبرالدوله یا کمال هدایت و تکیه علی قلی معروف است. این مسجد در زمان گذشته ناصری، مسجد گذرگاهی بوده است. قسمت‌هایی از ملک و مسجد که یتیم خانه و درمانگاه بوده، طبق وصیت مخبرالدوله، ۳۰ سال بعد از فوت او به این مکان‌ها اضافه شده است. هنگامی که آیت‌الله طالقانی پیش نماز مسجد شد، مسجد از حالت گذرگاهی درآمد. سپس توسط شیخ علی تهرانی این مکان‌ها جزو مسجد قرار گرفت و مسجد را بزرگ‌تر کردند. در نمای بیرونی مسجد آیه‌هایی از قرآن به خط زرین الخط در سال ۱۳۴۴ه. ش، بر کتیبه‌هایی نوشته شده و با نقوش گل و ترنج تقسیم‌بندی و بر سر در ورودی مسجد نیز شعری از محمد علی صغیر نوشته شده‌است. داخل مسجد ۲۵ قبر خانوادگی واقع است که پس از گسترش مسجد، سنگ قبرها در داخل رواق‌ها افتاد و در فضایی نگه‌داری می‌شود و تنها سنگ قبر سازنده مسجد به طور ایستا (عمودی) بر دیوار قرار گرفته‌است که به دلیل رنگ بسیار روشن و تا حدودی فرسودگی سطح سنگ به سختی و با نور پردازی خاص اشعاری را که بر روی سنگ حک شده‌است می‌توان خواند.</blockquote>