شاهنامه‌خوانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
 
شاهنامه‌خوانی با [[نقالی ایرانی|نقالی]] تفاوت دارد. در شاهنامه‌خوانی گفتار و رفتار اغراق آمیز وجود ندارد و قصه‌گو با استفاده از لحن خودش داستان را بیان کرده و گاهی نیز از برخی حرکات برای رساندن معنی بهره می‌برد اما نقالی به نوعی نوعی اجرای نمایشی تک نفره‌است و اجرایش پیچیده‌تر از شاهنامه‌خوانی است.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=با «گرد آفرید» اولین زن نقال ایرانی|نشانی=http://www.seemorgh.com/culture/2078/51220.html |تاریخ=۱۴ فوریه ۲۰۱۳|ناشر=خبرنامه هفتگی سیمرغ| پیوند بایگانی = http://www.webcitation.org/6EQNStYJ9| تاریخ بایگانی =۱۴ فوریه ۲۰۱۳}}</ref>
 
== شاهنامه خوانی در قهوه‌خانه‌ها ==
پس از حمله اعراب و شکست ایرانیان تلاش اعراب در استقرار زبان عربی به جای پارسی بسیار بود تا حدی که به کتاب سوزی و اجبار علما در استفاده از زبان عربی در نگارش کتب رسید اما حکیم ابوالقاسم فردوسی با کاری ژرف شاهنامه را به زبان پارسی نگاشت و ایرانیان در کاری زیبا اقدام به شاهنامه خوانی در یگانه محل تجمع آزاد در آن زمان یعنی قهوه‌خانه‌ها نمودند و بدین سان سهم بزرگی در نگه داشت زبان شیرین پارسی داشتند شاید گزافه نباشد که بعد از نگارش شاهنامه رسم شاهنامه خوانی را مسلم‌ترین اصل در نگه داشت زبان پارسی دانست.
 
== پانویس ==