'''میوه آوهنگگواوا''' (در چابهار به زیتون محلی نیز شناخته می‌شود.) (نام علمی ''Psidium guajava'') میوه‌ای گرمسیری است. گیاه گواوا [[درختچه|درختچه‌ای]] [[همیشه‌سبز]] از خانواده میرتاسه‌است که برگ‌های دربرابر هم دراز و بیضی شکل دارد. این درختچه بومی امریکای جنوبی و امریکای مرکزی، [[پرو]]، [[برزیل]] و [[مکزیک]] است و سال‌ها قبل به ایران وارد شده و به گونه پرورشی در شمال و بیشتر جنوب ایران کاشته می‌شود. گواوا درختچه‌ای همیشه سبز است و برگ‌های آن بدون کرک یا پوشیده از کرک است و گل‌های آن خوشبو است. پوست تنه گواوا سبز یا قهوه‌ای متمایل به قرمز است. دارای ریشه‌های سطحی است ریشه می‌تواند به گونه عمقی و پرپشت گسترش پیدا کند. گل‌های آن سفید و خوشبو هستند و در بهمن و اسفند به گل می‌نشیند. میوه آن چیزی همانند به [[زیتون]] و یا [[انار]] کوچک است. چرا که در بالای میوه تاجی از [[کاسبرگ|کاسبرگ‌ها]] قرار دارد. میوه آن گوشتدار است. دانه‌های آن مانند دانه‌های انگور در گوشت قرار دارد. رنگ میوه قرمز یا زرد است. میوه آن شیرین است و آن را خام یا پخته به شکل مربا و ژله می‌خورند.
