کورت گودل: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۹.۲): + رده:افلاطونگرایان+رده:استادان دانشگاه نوتردام |
ابرابزار (با کمک آن را اثبات کن)، بخش‌بندی |
||
خط ۱۴:
|تبار =
|رشته فعالیت = ریاضیات، منطق، فلسفه
|محل کار =
|بنیاد گذار = قضایای ناتمامیت گودل، قضایای تمامیت گودل، ثبات فرضیه پیوستار، برهان هستی شناختی گودل
|استاد راهنما =[[Hans Hahn|هانس هان]]
خط ۲۰:
|دلیل شهرت =
|تأثیرات =
|جوایز =جایزهٔ آلبرت انیشتین ۱۹۵۱{{سخ}}مدال ملی علوم
|دین =
|پانویس =
خط ۲۷:
'''کورت گودل''' {{آلمانی|Kurt Gödel}}
(زادهٔ [[۲۸ آوریل]] [[۱۹۰۶ (میلادی)|۱۹۰۶]] در شهر [[برنو]] در پادشاهی [[اتریش-مجارستان]]،<ref>[[جمهوری چک]] امروزی</ref> درگذشتهٔ [[۱۴ ژانویه]] [[۱۹۷۸ (میلادی)|۱۹۷۸]] در شهر [[پرینستون]]، ایالت [[نیوجرسی]] [[آمریکا]]) [[ریاضی‌دان]]، [[منطق‌دان]] و [[فیلسوف]] [[اتریش|اتریشی]] بود.
== زندگی‌نامه ==
گودل در سن دوازده سالگی و زمانی که امپراتوری اتریش-مجارستان از هم پاشید، خودبخود تابعیت چک اسلواکی یافت اما در ۲۳ سالگی خود تابعیت اتریش را پذیرفت. او را در خانه به خاطر کنجکاوی سیری ناپذیرش به نام «آقای چرا» می‌شناختند.
گودل در ۱۸ سالگی وارد دانشگاه وین شد. تا آن زمان او بر ریاضیات دانشگاهی مسلط شده بود. گرچه در ابتدا قصد داشت فیزیک نظری بخواند، در کلاس‌های ریاضی و فلسفه هم حاضر می‌شد. او که در این زمان به واقعیت‌گرایی در ریاضیات تمایل داشت، «اصول مابعدالطبیعی علوم طبیعی» کانت را خوانده بود و در جلسات حلقهٔ وین با حضور شلیک، [[کارنپ]] و [[هانس هان]] شرکت می‌کرد. او در جلساتی که در حضور شلیک کتاب «مقدمه‌ای بر فلسفه ریاضی» راسل را می‌خواندند به منطق ریاضی علاقه‌مند شد. او منطق ریاضی را علمی مقدم برعلوم دیگر می‌دانست که شامل اصولی بود که بنای علوم دیگر بر آن استوار بود.
حضور گودل در سخنرانی [[هیلبرت]]
این موضوعی بود که گودل برای تحقیقات دکتری‌اش انتخاب کرد. در ۱۹۲۹، در سن ۲۳ سالگی، تز دکتری‌اش را با راهنمای هانس هان تمام کرد. در تز دکتری‌اش، گودل تمامیت حساب محمولات مرتبه اول را اثبات کرده بود.
در سال ۱۹۳۱ و زمانی که هنوز در وین بود قضایای ناتمامیت را منتشر کرد. او اثبات کرده بود که برای هر نظام اصل موضوعی محاسبه‌پذیر،
# اگر این نظام سازگار باشد، نمی‌تواند تمام باشد.
# سازگاری این نظام را نمی‌توان در خود آن اثبات کرد.
خط ۴۳:
گودل در ۳۳ سالگی برای گریز از مشکلات [[جنگ جهانی دوم]] به کشور [[آمریکا]] مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آن کشور باقی‌ماند.
او در سال ۱۹۴۶ به عضویت دائم مرکز تحقیقات پیشرفته پرینستون درآمد. در این زمان از انتشار مقاله دست کشید ولی به تحقیقاتش ادامه داد تا اینکه در سال۱۹۷۶ بازنشسته شد. او رفته رفته به فیزیک و فلسفه علاقه‌مند شد و به مطالعه لایب نیتز روی آورد و بر این عقیده بود که توطئه‌ای باعث شده است که برخی کارهای [[لایب نیتز]] ناشناخته بماند. او همچنین به میزان کمتری آثار [[کانت]] و [[هوسرل]] را مطالعه کرد. در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ نسخه‌ای از [[برهان وجودی]] [[آنسلم]] را میان دوستانش توزیع کرد که به برهان وجودی گودل معروف است.
در اواخر زندگیش، گودل دچار بی‌ثباتی روانی و به‌خصوص ترس شدید و بیمارگونه‌ای شد از اینکه به او سم خورانده شود. به همین دلیل تنها از غذاهایی که همسرش، آدله، برایش تهیه می‌کرد می‌خورد، آنهم به این شرط که خود او اول غذا را امتحان می‌کرد. در سال ۱۹۷۷ آدله بیمار و شش ماه در بیمارستان بستری شد و بنابراین دیگر قادر نبود غذایش را تهیه کند. در این مدت گودل از خوردن دست کشید تا آنکه از گرسنگی تلف شددر حالی که وزنش به ۳۰ کیلوگرم رسیده بود. گواهی فوت او در بیمارستان پرینستون علت مرگش را سوء تغذیه ناشی از اختلال شخصیت ذکر می‌کند.▼
== سال‌های پایانی ==
▲در اواخر زندگیش، گودل دچار بی‌ثباتی روانی و به‌خصوص ترس شدید و بیمارگونه‌ای شد از اینکه به او سم خورانده شود. به همین دلیل تنها از غذاهایی که همسرش، آدله، برایش تهیه می‌کرد می‌خورد، آنهم به این شرط که خود او اول غذا را امتحان می‌کرد. در سال ۱۹۷۷ آدله بیمار و شش ماه در بیمارستان بستری شد و بنابراین دیگر قادر نبود غذایش را تهیه کند. در این مدت گودل از خوردن دست کشید تا آنکه از [[گرسنگی]] تلف
== دیدگاه‌های مذهبی ==
| |||