توقیعات: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش و تصحیح
خط ۱:
{{کاربردهای دیگر}}
 
توقیع به معنی امضاء کردن نامه و فرمان، و نشان کردن برنامه و منشور است و نیز پاسخهاییپاسخ‌هایی است که بزرگان و دولتمردان،دولت‌مردان، زیر پرسش‌ها و درخواستهایدرخواست‌های کتبی که از ایشان می‌شود می‌نویسند<ref>لغتنامه دهخدا، توقیع.</ref> توقیع‌نویسی از دیرباز بین حکام و فرمانروایان رواج داشته‌است.<ref>[http://www.hawzah.net/Hawzah/Articles/Articles.aspx?id=3634 حوزه]، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.</ref>
 
== معنی دینی ==
'''توقیع'''، اصطلاحی در فرهنگ حدیث [[شیعی]] به معنای مکاتبات امامان بویژهبه ویژه [[حجت بن الحسن]]. این اصطلاح به هرگونه سخن شفاهی امام عصر نیز اطلاق شده‌است.
 
واژه ''توقیع'' نخستین بار در روایتی از [[موسی کاظم]] به معنای یادداشتی که کاظم در زیر یک نامه نوشته دیده شده‌است. قدیمترینقدیم‌ترین مکتوب تاریخ‌دار امامان، در سال [[۲۰۱ (قمری)]] صادر شده و موضوع آن ولایت عهدی [[علی بن موسی|رضا]] است.
 
ارسال توقیعات برای شیعیان، معمولاً توسط وکلای امام صورت می‌گرفت. [[نواب اربعه]] امام عصر وکیلانی در شهرهای مختلف داشتند که توقیعات از طریق آنها انتشار می‌یافت. توقیعات یکی از مشخصه‌های نهاد وکالت است. نهاد وکالت در زمان امامان شیعه و ارتباط غیرمستقیم [[شیعیان]] با امامان، شاید در جهت آماده‌سازی جامعه شیعه برای روزگار [[غیبت]] امام عصر بوده‌است.