ده ونک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←منابع: ابرابزار |
جز ابرابزار |
||
خط ۳:
'''دِه وَنَک''' یکی از محله‌های قدیمی و سرسبز شمال [[تهران]] است. در [[دوره قاجار]] این ده و زمین‌ها و توتستان‌های آن از املاک خانوادهٔ [[میرزا حسن‌خان مستوفی‌الممالک]] بود. [[آرامگاه]] او نیز در مجموعه معروف به «[[باغ مستوفی]]» (محل فعلی [[دانشگاه الزهرا]]) در ده ونک قرار دارد.
امروزه، این منطقه از شمال به [[بزرگراه نیایش]] و از غرب به [[بزرگراه چمران]] محدود می‌شود.
این محله از محله‌هایی است که هنوز حالت قدیمی خود را حفظ کرده‌است. به طوری که تمام خانه‌ها ویلایی است.
مرقد [[امامزاده قاضی الصابر]] از نوادگان
در قدیم ده ونک دارای درختان بسیار [[توت]] و [[گردو]] و همچنین [[زالزالک]] بوده‌است که به مرور زمان این درختان و باغات از بین رفته‌است. در ده ونک تعدادی [[قنات]] جاری بود که در [[دهه ۷۰]] شمسی به دلیل آنکه برای خانه‌ها مشکلاتی را به وجود می‌آورد و همچنین برای احداث [[فاضلاب]]، بسته و یا کور شدند.
از بخش‌های معروف و قدیمی ده ونک می‌توان به بازارچه، کوچه امامزاده، گل چمن (سر چمن)، زیر باغ نو، کوچه مسجد جامع، باغ بالا، میدون و سر پل نام برد.
خط ۱۴:
* مستوفی، عبدالله، شرح زندگانی من، انتشارات زوار، تهران
{{محله‌های تهران}}
| |||