حزب بعث عراق: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش 2.184.91.32 (بحث) به آخرین تغییری که HnSr انجام داده بود واگردانده شد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴:
'''حزب بعث عربی سوسیالیستی در عراق''' {{به عربی|حزب البعث العربی الإشتراکی فی العراق}} شاخه منطقهای [[حزب عربی سوسیالیستی بعث|حزب فراملی بعث]] در [[عراق]] بود که در ۱۹۵۱ به رهبری [[فؤاد الرکابی]] بنیان نهاده شد و از سال ۱۹۶۸ با انشعاب از همتایان سوری خود به سازمان مستقلی با نام [[حزب بعث (جناح عراق)|حزب بعث]] تبدیل شد.
این حزب تا سال ۱۹۶۶ زیرمجموعه [[حزب بعث]] اصلی بود که دفتر مرکزی آن در [[دمشق]] قرار داشت و حکومت [[سوریه]] را نیز در اختیار خود گرفته بود. در این سال انشعابی در این حزب رخ داد و شاخههای عراقی و سوری آن از یکدیگر جدا شدند و هر یک خود را وارث حقیقی ایدئولوژی بعثی دانسته و دیگری را به انحراف متهم کردند. از آن پس هر دو حزب با نام دقیقاً مشابه به فعالیت خود ادامه داد و شعبههای هوادار خود را در کشورهای عربی دیگر سازماندهی میکردند. با این حال عداوت آنها در حدی بود که حکومت بعثی سوریه
شاخه عراقی حزب بعث در سال ۱۹۶۸ با کودتایی به قدرت رسیده و از فوریه این سال پسوند عراق را از نام خود حذف کرده و نامی دقیقاً مشابه نام حزب اصلی بعث یعنی ''حزب بعث عربی سوسیالیسیتی'' برای خود برگزید. این حزب تا سال ۲۰۰۳ قدرت را در عراق در اختیار داشت و در این سال با [[جنگ عراق|حمله ائتلاف بینالمللی به رهبری آمریکا
== تاریخچه ==
خط ۳۳:
در سال ۱۹۶۳ حزب بعث دوباره برای سرنگونی عبدالکریم قاسم تلاش کرد. قاسم با وارد کردن [[حزب کمونیست عراق]] به داخل حکومت و اتحاد کامل با اتحاد شوروی ملیگرایان عرب را خشمگین کرده بود و اتحادی از حزب بعث، دیگر گروههای ملیگرای عربی و تعدادی از افسران ارتش عراق علیهاو شکل گرفته بود. این جنبش که گاهی کودتا و گاهی انقلاب رمضان نامیده میشود، توسط احمد حسن البکر رهبری میشد. کودتا با ترور فرمانده کمونیست [[نیروی هوایی عراق]] و یورش تانکهای نظامیان طرفدار بعث به ایستگاه رادیو ابوغریب آغاز شد. تعدادی از واحدهای ارتش مقاومت کردند اما مخالفان پس از دو روز جدال خونین که حدود ۱۵۰۰ تا ۵ هزار کشته به جای گذاشت،موفق به سرنگونی حکومت شده و عبدالکریم قاسم را دستگیر کرده و به قتل رساندند. پس از کودتا [[عبدالسلام عارف]] از فرماندهان ارتش به عنوان رئیسجمهور و [[حسن البکر]] از رهبران حزب بعث به عنوان نخستوزیر انتخاب شدند
اما اختلافات درونی حزب بعث و رفتارهای سیاسی غیرحرفهای آنها باعث شد تا چند ماه بعد از حکومت عراق کنار گذاشته شوند. [[علی صالح السعدی]] دبیرکل حزب و وزیر کشور به اسپانیا فرار کرد و ۱۲ عضو حزب بعث در دولت عراق استعفا دادند. مشکل اصلی حزب بعث در این دوران اختلاف در زمینهٔ ادامهٔ ایدئولوژی پان عربی حزب بود. این که آیا حزب باید به سوی اتحاد عراق با سوریه یا مصر یا هر دو آنها برود یا اینکه فقط به عراق بپردازد. حزب بعث پس از اخراج از قدرت از فعالیت سیاسی دست نکشید و دوباره برای به دست گرفتن قدرت به تدارک پرداخت. در سال ۱۹۶۸ وقتی [[عبدالرحمن
حزب بعث عراق پس از حملهٔ نظامی [[ایالات متحده آمریکا]] و متحدانش به [[عراق]] در سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳ م.) قدرت را از دست داد و [[صدام حسین]] در
== پیوند به بیرون ==
|