گیومری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
ابرابزار
خط ۴۶۳:
شهر گیومری میزبان «دوسالانه گیومری» است توسط هنرمند آزاد سارگسیان و مرکز هنر معاصر گیومری سازماندهی شده است.<ref>Art and Asia Pacific Almanac - Volume 5 - Page 92</ref> در سال ۲۰۱۳ رسماً پایتخت فرهنگی [[کشورهای مستقل همسود]] اعلام شد.<ref>{{cite web|url=http://www.armenianow.com/arts_and_culture/47335/armenia_gyumri_cis_cultural_capital|title=Gyumri officially declared CIS cultural capital in 2013 - Arts and Culture - ArmeniaNow.com|publisher=Armenianow.com|accessdate=15 December 2014}}</ref>
 
== معماری ==
[[پرونده:Old Gyumri.jpg|بندانگشتی|200px|چپ|معماری کارخانه آبجو سازی]]
گیومری برای معماری منحصر به فرد آن معروف است. معماری گیومری سبک خود را از شهر [[قارص]] گرفته است و ساختارهای بسیار مشابه‌ای را می‌توان در هر دوی این شهرها یافت. قسمت اعظم مصالح استفاده شده در ساختمان‌ها کنده کاری شده هستند، و پنجره‌ها و درهایی با حشیه‌های قوسی شکل دارند. مصالح اکثراً از توف‌های سیاه و قرمز هستند.
 
کلیسا با زیربنای چهارضلعی و گنبددار [[دپروانک]] از بناهای معماری قدیمی کشف شده مربوط به قرن هفتم منطقه گیومری است که دارای یک محراب اصلی نعلی شکل و دو اتاق مستطیلی در طرفین بوده، نمای بیرونی دیوار شمالی دارای تورفتگیهای مخصوص معماری ارمنی بوده و تنها درب ورودی آن از جنوب است. دراطراف کلیسا مقر قدیمی کومایری بوده، با یک شبکه نامنظم از خیابانها، و خانه‌های نیمه زیرزمینی و یک طبقه.
== غذا ==
یکی از وجوه مشخصه مهم گیومری، غذاهای سنتی آن است. غذاهای روزمره گیومری شامل انواع متنوعی از آش‌ها، برنج‌ها و سوپ‌ها است که با نام اجزای اصلی تشکیل دهنده شان نامگذاری می‌شوند مانند: «عدس پلو»، «بلغور پلو»، «کشک پلو»، «غذای تیریت» با [[قیسی]]، «غذای یاینی» با شلغم، «آش بلغور»، «آش دوغ» و غیره.
سطر ۴۷۱ ⟵ ۴۷۶:
غذاهای مراسم مذهبی شامل دلمه روز سال نو، گاتا، کیک‌هایی با اشکال متنوع، «هلیم» روز کریسمس، «کیک جشن درندِز»، «کیک‌های جشن سرکیس مقدس»، «پلوی عید پاک»، «خاشیل» (گوشت آب‌پز) مراسم صلیب مقدس، «شیر برنج» مراسم معراج، قربانی و «گوشت آب‌پز» مراسم تشییع جنازه و غیره بودند.
 
غذاهای شهری گیومری با خوشمزگی خاص و فراوانی غذاهای شیرین متمایز می‌شدند. مانند «سس کشمش»، غذای تهیه شده از [[کدو]]، [[کشمش]]، عسل (یا شکر)، «قیسی سرخ کرده»، «پلوی جِیِز» (با کشمش، قیصی زردآلو، آلوی سیاه و سفید و بادام)، [[نیمرو]] با توت سفید خشک شده، «نیمرو با خرما،خرما»، «نیمرو با خمیر،خمیر»، «قایماق» (عسل و سرشیر)، «هاسوتان» و «زوربیان». «دلمه برگمو» را حتی با شکر و پودر دارچین نیز درست کرده و می‌خوردند.
 
در گیومری، موقع سال نو، و همچنین در جشن‌های دیگر نوشیدنی به عنوان بخشی الزامی سفره بوده است. نوشیدنی مورد علاقه مردان گیومری [[الکل]] بوده است که تا به امروز هم این عادت حفظ شده است. از قرن ۱۹ به بعد نوشیدنی [[آبجو]] به طور گسترده‌ای رواج یافت و جایگاه خاصی را درمیان مردان گیومری بدست آورد. در شهر تعداد زیادی بار، میخانه، آبجوفروشی و دکه بود که در آن صنعتگران و مسافران از شهرهای مختلف، غذا و نوشیدنی می‌خوردند. در زندگی شهری [[قهوه]] و [[چای]] بطور گسترده‌ای استفاده می‌شوند (در گیومری قهوه سیاه همزمان با نوشیدنی تهیه شده از جوی بوداده و شور «قایفا» استفاده می‌شد) که با آنها از میهمانان پذیرایی می‌کردند.