بهداشت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: نیازمند بازبینی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲:
با ظهورش در [[قرن هفتم]] پس از میلاد، [[اسلام]] تأکید زیادی بر رعایت بهداشت و پاکیزگی داشت. علاوه بر ضرورت پاکیزگی در حین [[نماز (اسلام)|نمازهای]] پنجگانه با [[وضو]] و [[غسل]]، واجبات و توصیه‌های دیگری (از جمله رعایت بهداشت غذایی، [[مسواک]] زدن، استحمام، تطهیر [[نجس|نجاسات]]...) در رابطه با رعایت بهداشت در دین اسلام وجود دارد. <ref name="autogenerated5">{{یادکرد وب| نشانی = http://en.wikipedia.org/wiki/Islamic_hygienical_jurisprudence| عنوان = ویکی‌پدیای انگلیسی | تاریخ بازدید = ۲۱ فوریه ۲۰۰۹| تاریخ = | ناشر = | زبان = انگلیسی}} </ref>
==توجه به بهداشت در ایین اسلامی==
← حج
توجه به بهداشت در آیینهای عبادی اسلام به کارکرد تطهیری آب اختصاص ندارد. در اعمال حج نیز از کوتاه کردن مو و ناخن با تعبیرِ «ثُمَّ لیَقضوا تَفَثَهُم...» [۴۸] یاد شده که به معنای زدودن چرک و کثافت دانسته شده است. [۴۹] در ماجرای قابیل و هابیل نیز از دفن مردگان یاد شده است [۵۰] که حکمت آن در برخی روایات ، پنهان کردن آلودگی و فساد جسد و پرهیز از آزار مردمان دانسته شده است. [۵۱]
← خوردنی ها
در بخش تغذیه نیز افزون بر تأکید کلی قرآن بر استفاده از خوراکهای پاک و پرهیز از ناپاکیها: «یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّبـتِ و یُحَرِّمُ عَلَیهِمُ الخَبئِث...» [۵۲] از مواردی نیز به طور خاص یاد شده است. خداوند شیر چارپایان را در میان چرک و خون به طور خالص و پاک و تمیز خارج کرده و آن را گوارا و مناسب برای هضم بدن قرار داده است: «نُسقیکُم مِمّا فی بُطونِهِ مِن بَینِ فَرث ودَم لَبَنـًا خالِصـًا سائِغـًا لِلشّـرِبین». [۵۳] عسل برون آمده از زنبورها را نیز شفای مردمان قرار داده است: «یَخرُجُ مِن بُطونِها شَرابٌ مُختَلِفٌ اَلونُهُ فیهِ شِفاءٌ لِلنّاس...». [۵۴] فرآورده های گیاهی نیز غذایی نیک شمرده شده اند: «و مِن ثَمَرتِ النَّخیلِ والاَعنـبِ تَتَّخِذونَ مِنهُ سَکَرًا و رِزقـًا حَسَنـًا...». [۵۵] یادکرد از میوه های گوناگون در قرآن با هدف امتنان یا سوگند که در هر دو صورت از اهمیت آن ها در زندگی انسان خبر می دهد بی ارتباط با فواید بهداشتی هر کدام نیست. از سوی دیگر برخی خوردنیها و آشامیدنیها مانند مردار و شراب ، پلید و ناپسند شمرده شده و به این سبب حرام شمرده شده اند: «اِنَّمَا الخَمرُ... رِجسٌ مِن عَمَلِ الشَّیطـنِ فَاجتَنِبوه» [۵۶] «... مَیتَةً اَو دَمـًا مَسفوحـًا اَو لَحمَ خِنزیر فَاِنَّهُ رِجسٌ...». [۵۷] در آیه ای دیگر پس از شمارش غذاهای حرام در پاسخ به این پرسش که چه چیزهایی حلال است، همه خوراکهای پاک، حلال شمرده شده اند که نشان دهنده ناپاک بودن غذاهای حرام است: «یَسـَلونَکَ ماذا اُحِلَّ لَهُم قُل اُحِلَّ لَکُمُ الطَّیِّبـت...». [۵۸] در روایات تفسیری، حکمت تحریم برخی خوراکیها زیانهای جسمانی آن ها دانسته شده است. [۵۹] در ذیل آیه اسراف : «کُلوا واشرَبوا ولا تُسرِفوا اِنَّهُ لایُحِبُّ المُسرِفین» [۶۰] نیز روایت شده که منظور از اسراف، مصرف هر چیزی است که به بدن آسیب و زیان رساند [۶۱] و نیز مفسران در ذیل آیه به زیانهای پرخوری اشاره کرده و درباره حکم شرعی آن که کراهت یا حرمت است بحث کرده اند. [۶۲] [۶۳] در آیه دیگری در وصف حال بهشتیان، تنها دو وعده غذایی برای آن ها یاد شده است: «... و لَهُم رِزقُهُم فِیها بُکرَةً و عَشیـّا» [۶۴] و در برخی روایات به این سنت غذایی، سفارش و خوردن وعده سوم در بین دو وعده مذکور زیانبار وصف شده است. [۶۵]
<ref>.wikifeqh.ir/بهداشت_جسمانی#دوران شیر دهی</ref>
== سطوح بهداشت ==
بر اساس تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت، بهداشت به بر سه سطح استوار است: پیشگیری سطح اول، سطح دوم و سطح سوم.
| |||