سیارک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش 188.158.144.142 (بحث) به آخرین تغییری که ماني انجام داده بود واگردانده شد |
|||
خط ۹:
== تاریخچه ==
در آغازین روزهای ژانویه ۱۸۰۱ [[جوزپه پیاتزی]] (۷ ژوئیه
== نام گذاری سیارکها ==
همینکه مدار سیارکی مشخص می‌گردد، عددی به ترتیب زمان کشف بدان نسبت داده می‌شود و به دنبال آن نامی می‌آورند که نام را معمولاً کاشف بر می‌گزیند مثلاً ۱ [[سرس]]. در آغاز نامهای زنانه از [[اسطوره|اسطوره‌های]] یونان و روم انتخاب می‌شد. بعدها نامهایی از نمایشنامه‌های [[شکسپیر]] و اپراهای [[واگنر]] برگزیده شدند. بسیاری از سیارکها را کاشفان به نامهای زنان، دوستان و حتی سگها و گربه‌های خود نامیدند. همواره نامهایی
== کمربند سیارکها ==
کمربند سیارکها
[[پرونده: InnerSolarSystem-en.png |قاب|چپ|برفراز تاریکی]]
Trojans: تروجان‌ها یا [[سیارکهای تراوایی|سیارکهای تراوایی]] مدار مشترک با مشتری دارند و با هر یک دور مشتری یک دور می‌زنند
خط ۴۱:
روش سوم: استفاده از رادیو تلسکوپها و تهیه عکس از سیارک.
از سال ۱۹۹۱ دانشمندان از روش چهارمی نیز استفاده نموده‌اند که از دقت بیشتری در مقایسه با روشهای فوق بر خوردار است؛ و آن استفاده از ماموریتها و اکتشافات فضایی می‌باشد(Space Probes). در آن سال اولین
== ارزش اقتصادی ==
خط ۴۸:
به تازگی و با کشف یخ آب بر سطح سیارک [[سیارک ۲۴|تمیس-۲۴]]، ایده‌هایی به منظور برداشت [[آب]] از آنها جهت استفاده آب مصرفی [[فضانوردان]] و تأمین [[اکسیژن]] و [[هیدروژن]] بوسیله [[برق‌کافت|الکترولیز]] نمودن آب برای تنفس و یا سوخت فضاپیماهای آینده مطرح شده است.<ref>{{یادکرد|مقاله= [http://spacescience.ir/ShowPost.aspx?Category=300&SubCategory=310&Post=0000142 پمپ‌بنزین‌های فضایی]|ژورنال= |نشریه=[[دانش فضایی (وب‌گاه)|وب‌گاه دانش فضایی]]}} بازیابی‌شده در تاریخ ۳ ژوئیه ۲۰۱۰</ref> اگر مدار سفرهای فضایی آینده را بتوان به گونه‌ای طراحی کرد که هر بار سیارک دارای ذخایر یخ آب در مسیر قرار داشته باشد می‌توان به سادگی تأسیسات لازم برای یک ایستگاه سوخت گیری فضایی را بر سطح آن سیارک بنا نمود. تأسیساتی تمام اتوماتیک که انرژی تابشی خورشید را توسط صفحات خورشیدی دریافت و به الکتریسیته تبدیل نمایند و سپس با استفاده از این انرژی الکتریکی، یخ آب موجود در خرده‌سیارک را با یک اجاق میکروویو ساده ذوب کرده و آب حاصله را با یک دستگاه ساده الکترولیز به هیدروژن و اکسیژن تجزیه نمایند. در انتها هیدروژن و اکسیژن به دست آمده در مخازن جدا از هم ذخیره خواهند شد. این طرح هنوز در مرحله ایده قرار داشته و به مرحله عمل نرسیده است.
برای اکتشاف معادن در سیارکها باید بتوان روی آنها فرود آمد و این کاری است مشکل و شاید
برای این کار [[جیپ|جیپ‌هایی]] در نظر گرفته شده که با نیروی موشکی کار می‌کنند. برای یک سیارک با قطر ۱۰۰ متر که ۴ بار در روز حول محور خود می‌چرخد، ۲۹ تن [[سوخت]] نیاز است تا از چرخش بازداشته‌شود.<ref name="صنایع هوافضا"/>
| |||