جوردانو برونو: تفاوت میان نسخه‌ها

جوردانو برونو نظر به وحدت وجودی داشت و زمان را لایتناهی می‌دانست. او خدا را خارج از جهان نمی‌دانست بلکه می‌گفت خدا جزو جهان است. او واحد است و تمام تضادها در او محو و نابود می‌شود. هم‌آهنگی جاودانی منبعث از اوست. خدا جوهر طبیعت است. بهترین طریق پرستش او شناخت قوانین طبیعت و استفاده از این قوانین به نحو احسن است. وی روح را عنصر فنا ناپذیری می‌دانست، منتهی روح و ماده را یکی می‌دانست. بعده‌ها فیلسوف مشهور هلندی [[باروخ اسپینوزا]] از او تاثیر می‌گیرد و فلسفهٔ [[همه خدایی]] را بنیان می‌دهد.[[باروخ اسپینوزا]] نیز بر [[ایده آلیسم آلمانی]] از جمله فیلسوفانی چون [[هگل]] و [[مارکس]] تاثیر می‌گذارد و نیز بر دانشندان قرن بیستم چون [[اینشتاین]].[[اینشتاین]] بارها خودش را اسپینوزایی خوانده بود و به خدای اسپینوزا که خود را در قوانین و ساختار [[طبیعت]] آشکار می‌کند، ایمان دارد. همهٔ این مطالب روند تاثیرات جوردانو برونو را نشان می‌دهد.

 

{{فلسفه}}