جمعیت نسوان وطنخواه: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←منابع |
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +نشانی+املا+مرتب+تمیز (۹.۵): + رده:بنیانگذاریهای ۱۹۲۲ (میلادی) در ایران |
||
خط ۲:
[[پرونده:Jam'iat e nesvan e vatan-khah01.jpg|بندانگشتی|300px|<center>هیئت مدیره جمعیت نسوان وطنخواه</center>'''نشسته''' از چپ به راست: [[فخرآفاق پارسا]]، ملوک اسکندری، کبری چنانی، [[مستوره افشار]]، نصرت مشیری، صفیه اسکندری، عصمتالملوک شریفی.{{سخ}}'''ایستاده''': مهرانگیز اسکندری، بانو چنانی، هائیده افشار، عباسه پایور، قدسیه مشیری.<ref>{{پک|سلامی|نجمآبادی|ک= نهضت نسوان شرق|ف= پیوستها}}</ref>]]
'''جمعیت نسوان وطنخواه''' (۱۳۰۱–۱۳۱۲) یکی از سازمانهای [[رادیکالیسم|رادیکال]] شناخته شدهٔ زنان در تهران بود که در سال ۱۳۰۱ توسط تعدادی از زنان روشنفکر ایرانی، به اهتمام [[محترم اسکندری]] تشکیل شد. هدف جمعیت نسوان وطنخواه، ترویج [[حقوق زنان]] و بهبود شرایط دختران بود. این سازمان [[نشریه نسوان وطنخواه]] را منتشر میکرد و فعالیتهایی مانند برگزاری کلاسهای تحصیلی دختران و اکابر، تاسیس بیمارستان برای زنان فقیر، برگزاری جلسات سخنرانی و راهپیمایی داشت و نمایشی به نام [[آدم و حوا (نمایش)|آدم و حوا]] اجرا کرد.<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴
جمعیت نسوان وطنخواه آخرین انجمن زنانی بود که در دورهٔ سرکوب نشریات و احزابِ کشور بهدست [[رضاشاه]]، در سال ۱۳۱۲ بسته شد.<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴
== پیشینه و تأسیس ==
خط ۱۴:
== اهداف ==
اهداف جمعیت نسوان وطنخواه ایران، آموزش دختران، گسترش صنایع ملی، تحصیل زنان بزرگسال (برگزاری کلاسهای اکابر)، حمایت از دختران بیسرپرست و تأسیس [[بیمارستان]] برای زنان فقیر<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴
== اعضا و حامیان ==
خط ۲۴:
== فعالیتها ==
[[پرونده:Atabak Palace.jpg|بندانگشتی|[[پارک اتابک]]، محل اجرای نمایش ''[[آدم و حوا (نمایش)|آدم و حوا]]'']]
جمعیت نسوان وطنخواه نمایشنامهٔ «''[[آدم و حوا (نمایش)|آدم و حوا]]''» با محوریت «آزادی زنان» را که نخستین [[تئاتر]] زنان در ایران بود<ref name=mashrouteh/> با همکاری [[میرزاده عشقی]] نوشتند و آن را در [[پارک اتابک]] اجرا کردند. پنج هزار زن از جمله، تعدادی از زنان اروپایی به تماشای آن آمدند و چهارصد تومان جمع شد.<ref>{{پک|آفاری|۱۳۷۷|ک=انجمنهای نیمه سری زنان در نهضت مشروطه| ص=۴۲}}</ref> اما سپس به دلیل مخالفت شدید روحانیان تهران اجرای آن ممنوع شد.<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴
در یکی از راهپیماییها، جمعیت نسوان وطن خواه جزوههایی [[زنستیزی|زنستیز]] به نام ''مکر زنان'' را که توسط برخی [[ارتجاع|مرتجعین]] نوشته و توزیع شده بود، از تمام مناطق شهر خریده و در [[میدان توپخانه]] به آتش کشیدند. آنان با این عمل نمادین، مبارزهٔ خود را با [[خرافات]] اعلام کردند.<ref name=mashrouteh/> به همین دلیل بسیاری از آنان، از جمله محترم اسکندری بازداشت شدند و خانهٔ وی مورد حمله مذهبیان قرار گرفت و غارت شده، به آتش کشیده شد.
پس از مرگ محترم اسکندری، [[مستوره افشار]] (۱۲۵۹–۱۳۲۴) که از اعضای اولیه جمعیت بود در سال ۱۳۰۳ برای ریاست انجمن انتخاب شد.<ref name=nesvaneshargh2>{{پک|سلامی|نجمآبادی|ک=نهضت نسوان شرق| ص=۲}}</ref> این انجمن در سال ۱۳۱۱ میزبان دومین [[کنگره نسوان شرق]] بود.<ref name=sanasarian105>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۱۰۵}} </ref> کنگره نسوان شرق، همایش زنانِ [[کشورهای عربی]] و [[آسیا]]یی بود که ابتدا از ائتلاف و ادغام انجمنهای محلی زنان در کشورهای عربی تشکیل شد. به تدریج سازمانهایی از کشورهای دیگر مانند [[هندوستان]] نیز به آن اضافه شدند.<ref
=== نشریه نسوان وطنخواه ===
[[نشریه نسوان وطنخواه]] ارگان رسمی جمعیت نسوان وطنخواه بود و دربارهٔ [[حقوق زنان]]، خطرهای ازدواج زودهنگام دختران، آموزش زنان، اصلاحات اجتماعی و [[ادبیات]] منتشر میشد.<ref name=sanasarian634>{{پک|ساناساریان|۱۳۸۴|ک=جنبش حقوق زنان در ایران (طغیان، افول و سرکوب از ۱۲۸۰ تا انقلاب ۱۳۵۷)| ص= ۶۳–۶۴
این نشریه با همکاری تعدادی از زنان نوشته میشد. اهمیت جمعیت نسوان وطنخواه و نشریه آن، زنان بسیاری را به این نشریه جذب کرد. [[صدیقه دولتآبادی]] و [[فخرآفاق پارسا]] نیز پس از بسته شدن نشریههایشان به همکاری این مجله پرداختند. یکی از بخشهای نشریه به [[سیاست]] و بخش دیگری به [[مذهب]] اختصاص داشت و سایر مطالب نشریه دربارهٔ [[اصلاحطلبی|اصلاحات اجتماعی]]، [[حقوق زنان]]، تحصیل دختران، [[شعر]] و [[ادبیات]] بود.<ref name=Paidar>{{پک|Paidar|1997|ک=Women and the political process in twentieth-century Iran| ص=۹۶-۹۷}}</ref> با مرگ زودهنگام محترم اسکندری، جمعیت مشوّق خود را از دست داد و انتشار نشریه را متوقف کرد.<ref name=Sedghi>{{پک|Sedghi|1999|ف=FEMINISTMOVEMENTS iii. IN THE PAHLAVI PERIOD (Plate II)|زبان=en}}</ref>
== بسته شدن ==
جمعیت نسوان وطن خواه تا سال [[۱۳۱۲]] فعال بود.<ref name=Dawlatšāhī>{{پک|Dawlatšāhī|1998|ف=ESKANDARĪ,MOḤTARAM |زبان=en}}</ref> در این زمان [[رضاشاه]] اقدام به سرکوب، توقیف و بستن نشریات و انجمنهای مستقل [[دموکراسی|دموکراسیخواه]] و [[چپگرا]] کرده بود و کنترل حکومتی بر مطبوعات افزایش یافت. سازمانهای زنان نیز از این قاعده مستثنا نبودند و طبیعت خودجوش جنبش زنان به سمت کنترل دولتی میرفت. چنانکه دو تن از اعضای [[جمعیت پیک سعادت نسوان]] در رشت دستگیر شدند، سازمان [[بیداری زنان]] بسته شد، [[جامعه زنان قزوین]] بسته شد و اعضای آن به اتهام داشتن عقاید کمونیستی زندانی شدند، همچنین نشریات زنانه غیر کمونیستی مانند [[نامه بانوان]] نیز بسته شدند و موسس آن، [[شهناز آزاد]] زندانی شد و روزنامه پرخواننده [[جهان زنان]] بسته شد. جمعیت نسوان وطنخواه نیز پیش چشم نیروهای نظمیه با تحریک و جلب عدهای از متعصبان سنگباران شد و نشریات آن به آتش کشیده شد.<ref name=Paidar>{{پک|Paidar|1997|ک=Women and the political process in twentieth-century Iran||زبان=en|ص=۹۶-۹۷}}</ref><ref>{{پک|آبراهامیان|۱۳۷۸|ک=ایران بین دو انقلاب: از مشروطه تا انقلاب اسلامی| ص=۱۲۷ و ۱۱۷}}</ref> موضعگیری سخنرانهای جمعیت در [[کنگره نسوان شرق]] و اختلافات درباره مسئله چگونگی مواجهه با رضاشاه و مسئله حجاب نیز در این باره موثر بود<ref>{{پک|Najmabadi|2005|ک=Women and Islam: Womens's movements in Muslim societies|زبان=en}}</ref>. چند سال بعد تعدادی از اعضای جمعیت که تمایل داشتند فعالیتهای اجتماعی خود را ادامه دهند به [[کانون بانوان]] که توسط دولت تشکیل شد پیوستند.<ref name=Dawlatšāhī>{{پک|Dawlatšāhī|1998|ف=ESKANDARĪ,MOḤTARAM
== پانویس ==
سطر ۵۳ ⟵ ۵۲:
* {{یادکرد |کتاب = Women and the political process in twentieth-century Iran |نشانی=http://books.google.com/books?id=2CP61Ke2cTQC&pg=PA102 |نام خانوادگی = Paidar | نام = Parvin |پیوند نویسنده= پروین پایدار |زبان = en|ترجمه = |فصل = |صفحه = | ناشر = Cambridge University Press| چاپ = | سال = 1997|شابک = 0-521-59572-X, 978-0-521-59572-8}}
* {{یادکرد |نام خانوادگی = Sedghi |نام = Hamideh |مقاله= FEMINISTMOVEMENTS iii. IN THE PAHLAVI PERIOD (Plate II) | پیوند =http://www.iranicaonline.org/articles/feminist-movements-iii |صفحه = | ناشر = Encyclopædia Iranica Online| چاپ = | سال = 1999|شابک =|زبان = en}}
* {{یادکرد |کتاب = Women and Islam: Womens's movements in Muslim societies | نام خانوادگی = Najmabadi | نام = Afsaneh | پیوند نویسنده = افسانه نجمآبادی |ترجمه = |فصل = (Un)Veiling Feminism | پیوند فصل = http://books.google.com/books?id=6ln19FcDV7wC&printsec=frontcover&dq=Women+and+Islam:+Womens
{{جنبش زنان در ایران}}
<!-- -->
[[رده:فعالان حقوق زنان اهل ایران|*]]
[[رده:انجمنهای زنان ایران]]
[[رده:بنیانگذاریهای ۱۹۲۲ (میلادی) در ایران]]
[[رده:جنبش زنان در ایران]]
[[رده:سازمانهای بنیانگذاریشده در ۱۹۲۲ (میلادی)]]
[[رده:فمینیسم در ایران]]
|