عمادالدوله دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
DbBot (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳:
}}
 
'''ابوالحسن علی بن بویه''' [[دیلمیان|دیلمی]] ملقب به '''عمادالدوله''' بنیانگذار سلسله [[آل بویه]] (بوییان) است.
 
وی در ابتدا وارد خدمت سامانیان و [[نصر دوم سامانی]] شد و در زمره نزدیکان وی درآمد. سپس وی به [[ماکان کاکی]] پیوست که از سوی سامانیان بر گرگان و ری حکومت می‌راند. (حدود سال [[۹۲۸ (میلادی)]]) شاید وی این کار را به پیشنهاد نصر انجام داده باشد. به هر حال او شروع به حرکت برای تصاحب مناصب مهم قدرت در نزد ماکان کرد و موفق شد به همراه برادرانش حسن و احمد مناصب ارتشی به دست آورد. با این وجود در سال [[۹۳۰ (میلادی)]] ماکان ضد سامانیان شورش کرد و خراسان را گرفت، اما او از طرف دیگر مورد حمله زیاریان و مردوایچ قرار گرفت و مجبور به تسلیم طبرستان شد. بنابراین علی و برادرانش به مقابل با مرداویچ شتافتند که قصد تصرف کوههای جنوب البرز و قزوین را داشت. کمی بعد مردوایچ حکومت کرج را به علی داد. کرج شهری مهم بود که به نظر می‌رسد منظور [[کرج ابودلف]] نزدیکی آستانه شازند اراک امروزی باشد. هنگامی که علی در راه کرج در ری توقف کرد العمید وزیر مرداویج وی را از توطئه زیاریان برای نابودی وی آگاه ساخت. او با سرعت ری را ترک کرده و به کرج رسید.