آمون: تفاوت میان نسخه‌ها

| همسر= [[موت]]، [[آمونت]] ، [[ورست]]

| زمان فرقه=

| ویژگی‌ها=دو ستون عمودی بر سر،سریسر، سری همچون [[ابوالهول]]

'''آمون''' ، از [[خدایان مصر باستان]] و خدای محلی [[تبس]]. معادل [[زئوس]] در [[یونان]] و [[یوپیتر]] رومیان است.

آمون یا آمین (أمون-رع ): یکی از مهم‌ترین خدایان مصرباستان بود. به عنوان خالق، حاکم، خدای حاصل خیزی و خدای خورشید شناخته می شدمی‌شد.

== نماد شناسینمادشناسی ==

آمون را با قرص خورشید و دو آرایه بلند پر بر تاج در مصر باستان به نمایش در می آوردندمی‌آوردند.<ref>اساطیر مصر،ورونیکامصر، ایونس،ترجمهورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر،۱۳۷۵،صفحه‌ی۱۴۷اساطیر، ۱۳۷۵، صفحه‌ی۱۴۷.</ref> در بعضی از تصاویر او را به شکل مردی به صورت برانگیخته با پوست تیره وآراسته به پرهای بلند به تصویر در آمده است.<ref>اساطیر مصر،ورونیکامصر، ایونس،ترجمهورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر،۱۳۷۵،صفحه‌ی۱۴۶اساطیر، ۱۳۷۵، صفحه‌ی۱۴۶.</ref> این خدا در بعضی از تصاویر به شکل قوچ کشیده شده است.<ref>اساطیر مصر،ورونیکامصر، ایونس،ترجمهورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر،۱۳۷۵،صفحه‌ی۱۴۴اساطیر، ۱۳۷۵، صفحه‌ی۱۴۴.</ref>

در معبدهای آمون،کاهنانآمون، کاهنان با سرهای تاس و لباس سفید خارج از معبد قربانیان خود را ذبح می کردندمی‌کردند. آنان گاو سفیدی که در بین شاخ‌های آن مهری که نشان دهنده‌یدهندهٔ سفیدی خالص گاو است را ذبح می‌کردند. <ref>{{یادکرد|کتاب=[[سینوهه]]، پزشک مخصوص فرعون|نویسنده =[[میکا والتاری|والتاری، میکا]]|ترجمه=[[ذبیح‌الله منصوری|منصوری، ذبیح‌الله]]|ناشر =انتشارات زرین|شهر=تهران|سال=۱۳۶۵|شابک=ISBN 978-964-407-068-6}} صفحه‌ی۷</ref>

در مصر باستان،رسمباستان، رسم بر آن بود که زیباترین دختران خانواده هایخانواده‌های اشرافی را برای آمون نذر کنند.‎<ref>دورانت، ویل. تاریخ تمدن، مشرق زمین،گهوارهزمین، گهواره تمدن. ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران. سرویراستار، محمود مصاحب. چاپ ششم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸،صفحه‌ی۱۴۵۱۳۷۸، صفحه‌ی۱۴۵.</ref>

این زنان در معبد کرنک در ظاهر به عنوان کنیزکان و همخوابگان آمون بودند،وبودند، و در حقیقت اسباب عیش و عشرت کاهنان بودند.‎<ref>دورانت، ویل. تاریخ تمدن، مشرق زمین،گهوارهزمین، گهواره تمدن. ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران. سرویراستار، محمود مصاحب. چاپ ششم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸،صفحه۱۳۷۸، صفحهٔ ۱۷۷.</ref>

[[معبد اقصر]] در [[کرنک]] بیش از۱۰۰ متر طول و۵۰۰متر عرض دارد. این تارلار را ۱۴۴ستون به ۱۶ ردیف نگاه میداشته،ستونمی‌داشته، هایستون‌های دو ردیف اول از سایر ستونستون‌ها ها بلند تربلندتر بوده است.<ref>کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن،انتشارات دهخدا،۱۳۴۹،صفحهدهخدا، ۱۳۴۹، صفحهٔ ۱۵۴.</ref>این ستون‌ها حایل سقف مسطح بودند. این معبد در زمان [[آمنحوتپ]] بسته شده بود.<ref>مصر باستان، برندا اسمیت، ترجمه آزیتا یاسائی، تهران، ققنوس، ۱۳۸۰،صفحه۱۳۸۰، صفحه ۱۰۶،۱۰۸.</ref>

[[پرونده:Parvis Karnak.jpg|upright=1.5۱٫۵|بندانگشتی|چپ|معبد آمون در کرنک]]

آملیا ب. ادوارد در کتاب خود،اینگونهخود، اینگونه این معبد را توصیف می کندمی‌کند:<ref>مصر باستان، برندا اسمیت، ترجمه آزیتا یاسائی، تهران، ققنوس، ۱۳۸۰،صفحه۱۳۸۰، صفحهٔ ۱۲۴.</ref>

{{نقل قول|انتقال تصویری واقعی به کسی که این محل را ندیده است،همان‌طوراست، همان‌طور که نوشتم غیرممکن است.اگر میاگر شدمی‌شد این محل را به جای دیگری تشبیه کرد،توصیفکرد، توصیف آن کار دشواری نبود،امانبود، اما واقعیت این است که در دنیا هیچ ساختمانی با آن قابل مقایسه نیست.}}

* ویکی‌پدیای عربی

* لبیب، عبدالساتر، ''(الحضارة المصریة، الدیانة والفنون) ''، دار المشرق، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۰ میلادی .