زبان پارتی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
Malik.223 (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۱:
از کهنترین آثار پارتی [[بنچاق اورامان]] در کردستان و نیز سفالینه‌های به‌دست‌آمده از شهر نسا در جنوب شهر عشق‌آباد در ترکمنستان و نیز ظروفی کشف شده در دامغان ایران و نیپور عراق است.<ref>''راهنمای زبان پارتی (پهلوی اشکانی)''، حسن رضایی باغ‌بیدی، تهران، نشر ققنوس، ۱۳۸۵، صص۱۷-۱۸</ref>
مهمترین آثار پارتی به‌دست‌آمده از نوشته‌های مانویان است که به زبانهای گوناگون پارسی میانه، سغدی، خوارزمی، و ازجمله زبان پارتی است.
[[زبان‌های ایرانی معاصر شمال غربی]] همچون گویشهایزبان‌های [[زبان تاتی ایران|تاتی]]، [[کردی]] و [[تالشی]] و زبانهای مرکزی ایران و نیز [[بلوچی]] از خانواده [[پارتی]] و [[زبان‌های ایرانی جنوب غربی]] همچون گویشهای زبان فارسی و لری از خانواده [[پارسی میانه]] هستند.
 
== کتب به زبان پهلوی(پارسی میانه) ==