''' حشمت اللهاله لرنژاد''' (1326-1374)زادهٔ فرزند[[۱۳۲۶]] مرحوم- حاجدرگذشتهٔ فتحالله[[۱۳۷۴]]) درسال[[موسیقی 1326دان]]و [[خواننده]] در شهر كرمانشاه، محله علافخانهكرمانشاه به دنیا آمد. مرحوم حشمت هماو صوت داودی خود را از پدر بزرگش به ارث برده بود. وی در سال 1343 در سنین 17 سالگی در اركستر رادیو كرمانشاه اولین ترانه خود را با شعری از برادرش، یداله لرنژاد (شیدا كرمانشاهی)اجرا كرد و از همان زمان فعالیت رسمی خود را در عرصه هنر و موسیقی كُردی آغاز نمود. لرنژاد بیشتر به سبك استاد [[سیدعلی اصغر كردستانی،كردستانی]]، علی[[علی مردان]] و [[طاهر توفیق]] میخواندمی خواند و مدتها از تعلیمات مرحوم [[حسن زیرك]] خوانندهیخواننده نامی كُرد استفاده كرد و نیز از راهنماییهایراهنمایی های آقایان محمود بلوری، محمود مرآتی، اكبر ایزدی، سیفاله نادرشاهی و مسعود زنگنه بهره ها برد.
سرودها و ترانه هایش به سبكهای مختلف بود و تسلط كاملی در زبانها و لهجه های كردی، اورامی، سورانی، گورانی، بادینانی، شكاكی، لری و كردی كرمانشاهی داشت كه در آثارش این گویشها به خوبی مشهود است، در فن بداهه خوانی نادره روزگار بود. یك بار به مناسبت دههی فجر برای اجرای موسیقی به پالایشگاه خانگیران سرخس دعوت شده بود و در شب اجرا پس از هماهنگی معلوم شد كه گره ای در كار است، اما خودش فوراً ابتكار به خرج داد و بداهتاً در دستگاه شور(چپ كوك) كه بسیار مشكل است به نحو احسن سرود«بهشت زندگی» را اجرا نمود، كه این كار باعث حیرت خیلی از نوازندگان و تماشاچیان شد. وی در خواندن ترانه های پاپ مهارت كافی داشت كه میتوان به ترانهی «خونه ی من تورم نیش زمونست» با آهنگسازی منوچهر طاهرزاده با شعر كیومرث حیدری، و ترانهی «خورشید میهن ما تو دست شب اسیره»ّ كه مضمونی سیاسی -اجتماعی داشت، اشاره كرد.زنده یاد حشمتاله لرنژاد سالها هنر خویش را صادقانه به مردم ما پیشكش كرد و حدود بیش از 200 ترانهی محلی را با گویشهای مختلف اجرا كرد كه هركدام در یك برهه از زمان مورد توجه مردم قرار گرفت. آثارش همانند بهارستان سرسبز و با طراوتی است كه هیچگاه رنگ خزان به خود نمیگیرد.▼
▲سرودها و ترانه هایش به سبكهای مختلف بود و تسلط كاملی در زبانها و لهجه های كردی، اورامی،[[اورامی]]، سورانی،[[سورانی]]، گورانی،[[گورانی]]، بادینانی،[[بادینانی]]، شكاكی،[[شكاكی]]، [[لری]] و [[كردی كرمانشاهی]] داشت كه در آثارش این گویشها به خوبی مشهود است، در فن بداهه خوانی نادره روزگار بود. یك بار به مناسبت دههی فجر برای اجرای موسیقی به پالایشگاه خانگیران سرخس دعوت شده بود و در شب اجرا پس از هماهنگی معلوم شد كه گره ای در كار است، اما خودش فوراً ابتكار به خرج داد و بداهتاً در دستگاه شور(چپ كوك) كه بسیار مشكل است به نحو احسن سرود«بهشت زندگی» را اجرا نمود، كه این كار باعث حیرت خیلی از نوازندگان و تماشاچیان شد. وی در خواندن ترانه های پاپ مهارت كافی داشت كه میتوان به ترانهی «خونه ی من تورم نیش زمونست» با آهنگسازی [[منوچهر طاهرزاده]] با شعر كیومرث حیدری، و ترانهی «خورشید میهن ما تو دست شب اسیره»ّ كه مضمونی سیاسی -اجتماعی داشت، اشاره كرد.زنده یاد حشمتالهحشمت اله لرنژاد سالها هنر خویش را صادقانه به مردم ما پیشكش كرد و حدود بیش از 200 ترانهی محلی را با گویشهای مختلف اجرا كرد كه هركدام در یك برهه از زمان مورد توجه مردم قرار گرفت. آثارش همانند بهارستان سرسبز و با طراوتی است كه هیچگاه رنگ خزان به خود نمیگیردنمی گیرد.
