پروتستانتیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پروتستان''' شاخه‌ای از [[مسیحیت]] است که مبانی آن نخستین بار توسط [[مارتین لوتر]] مطرح شد. پروتستان‌ها امروزه بیشتر در شمال اروپا و [[آمریکای شمالی]] سکونت دارند. واژه [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] پروتستان به معنی معترض و مخالف سرسخت است و این دلیل به پیروان مکتب دینی [[پروتستانیسم]] اطلاق می‌شود که آنها در مقابل شماری از قوانین کلیسای [[کاتولیک]] روم ایستادند.

شاخه مهم دیگری از مکتب [[پروتستانیسم]] که کلیسای [[انگلیس]] و کلیسای اسقفی نمونه بارز آن هستند، در قرن ۱۶ در انگلستان ظهور کرد. این فرقه اکنون از نظر [[الهیات]] و ارکان پرستش بیش از سایر فرق پروتستانیسم به [[کلیسای کاتولیک روم]] نزدیک است. اصول اعتقادی فرقه‌های مذهبی [[پروتستان]] به طور قابل توجهی باهم متفاوت است، اما همه آنها بر این تأکید دارند که در توضیح مسایل اعتقادی رهنمودهای [[انجیل]] در اولویت قرار دارد؛ رحمت الهی از طریق ایمان و نه از طریق اعمال توجیه می‌شود؛ و همین‌طور همه مؤمنان در مقام [[کشیش]] هستند.

مکتب پروتستان دستور العمل‌های خود را مستقیماً از کلام خدا استخراج می‌کند، و در عبادت نیز رابط آنها با خدا، که کمال بخشش است، تنها مسیح است؛ در حالی که پیروان [[کلیسای کاتولیک]] روم از تعالیم کلیسای خود پیروی می‌کنند، و در عبادت نیز از طریق توسل به مریم عذرا و قدیسان به راز و نیاز با مسیح می‌پردازند.

رهبر فرقه پاکدینان (پیوریتان) بود. این فرقه از پروتستانهای انگلستان بودند که زمان ملکه الیزابت علیه سنن مذهبی قیام نمودند وطرفدار سادگی در نیایش بودند. فرقه پاکدینان از وضعیت آن زمان اور در [[کلیسای انگلستان]] راضی نبود؛ آنها مشتاقانه در صدد این بودند که [[اصلاحات پروتستانی]] را در سطح وسیعتری اجرا کنند. در سال ۱۵۶۹، کرسی الهایات [[دانشگاه کمبریج]] را به دست آورد. هنگامی که ملکه انگلستان به عنوان رئیس کلیسای انگلیس انتخاب شد، شکل عبادت را اصلاح کرد که اجازه می‌داد واعظان تنها کلاه چهارگوش، خرقه، گردن پوش، یا ردای کتانی بپوشند. در مارس ۱۵۶۶ علمای دینی لندن مجبور شدند که لباس اجباری را بپوشند. از تعداد ۱۱۰ کشیش، ۳۷ نفر اعتراض کرند، و همین باعث شد بسیاری از کلیساها خالی بماند.