پروتکل اینترنت نسخه ۶: تفاوت میان نسخه‌ها

IPv4 از فضای آدرسی ۳۲ بیتی استفاده می‌کند. این فضای اجازه‌ی آدرس‌دهی ۲^۳۲ یعنی حدود ۴ میلیارد آدرس در اینترنت را می‌دهد. با توجه به این‌که امروزه بسیاری از دستگاه‌ها افزون بر کامپیوترها مانند موبایل‌ها، دوربین‌ها و حتاحتی لوازم خانگی و قاب عکس‌های دیجیتال به اینترنت متصل می‌شوند، این فضا رو به اتمام است و تاکنون با تمهیداتی مانند [[برگردان نشانی شبکه|NAT]] سعی در جبران این کمبود داشته اند. IPv6 اما از فضای آدرس‌دهی ۱۲۸ بیتی استفاده می‌کند که اجازه داشتن ۲^۱۲۸ آدرس یگانه را به ما می‌دهد و مشکل فضای آدرسی که هم‌اکنون با آن روبرو هستیم را رفع می‌کند.