سگزآباد: تفاوت میان نسخه‌ها

|پانویس=

}}

 

تپه سگزآباد واقع در دشت قزوین در منطقه [[بوئین زهرا]] یکی از [[تپه‌های باستانی]] ایران است که به اواخر هزاره دهم پیش از میلاد تا [[دوره هخامنشی]] باز می‌گردد. آثار بدست آمده از این تپه به هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی برمی‌گردد. همچنین در این دوره استقرار عصر آهن نیز مشهود است.[۱] [[تپه سگزآباد]] یکی از قدیمیترین مناطق سکونت و یکجانشینی انسان در [[فلات ایران]] است. انسان‌هایی که حتی با فناوری ذوب فلزات هم آشنایی داشتند. تپه سگزآباد یکی از تپه‌های سه گانه باستانی ای می‌باشد که در فاصله‌ای نزدیک به هم در منطقه بوئین زهرا در جنوب شرقی استان قزوین قرار گرفته‌اند. این سه تپه بنام‌های تپه زاغه، [[تپه قبرستان]] و تپه سگزآباد با قدمتی بین هفت تا نه هزار سال، یکی از قدیمیترین سایت‌های باستان‌شناسی دنیا می‌باشند.