کشورهای فارسی‌زبان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نه رسمی هست نه یکی از دو زبان رسمی
خط ۲:
'''کشورهای فارسی‌زبان''' یا '''کشورهای پارسی‌زبان''' کشورهایی هستند که در آن‌ها [[زبان فارسی]] یا [[پارسی]]، [[زبان رسمی]] تلقی می‌شود یا درکنار [[زبان|زبانی]] دیگر، یکی از زبان‌های رسمی است.
 
در حال حاضر، زبان فارسی در کشورهای [[ایران]]، [[افغانستان]] و [[تاجیکستان]] زبان رسمی محسوب می‌شود. نام رسمی این زبان در این ۳ کشور به‌ترتیب [[فارسی]] ([[پارسی]])، [[دری]] و [[تاجیکی]] است. به‌علاوه، تاجیکانِ کشور [[ازبکستان]] نیز بدین زبان سخن می‌گویند. آن‌ها بیشتر در [[سمرقند]]، [[بخارا]] و استان‌های [[فرغانه|فَرغانه]]، [[کیش‌رود]] ([[قَشقه‌دریا]]) و [[سرخان‌دریا|سُرخان‌دریا]] ساکن‌اند.
 
این زبان در کشورهای [[ایران]] و [[افغانستان]] به [[خط فارسی]] که از [[خط عربی]] گرفته شده‌است نوشته می‌شود، درحالی‌که در [[تاجیکستان]] و [[ازبکستان]] از سال ۱۹۳۹م برابر ۱۳۱۸ ه‍.خ (پس از یک دورهٔ ۱۰سالهٔ کاربرد [[خط لاتین]]) خط [[سیریلیک]] (کریل) رایج شده‌است. این مسأله باعث به‌وجود آمدن دشواری‌های فراوانی در ارتباطات فرهنگی این سرزمین‌ها گردیده‌است.
 
اگرچه میان مردمان این سرزمین‌ها تفاوت‌های [[گویش|گویشیِ]] اندکی وجود دارد، اما پس از گذرِ سال‌ها جدایی‌افکنی‌های سیاسی، سخن یکدیگر را تقریباً به‌راحتی درمی‌یابند.