فقه: تفاوت میان نسخه‌ها

* دوره اول: اختصاص به شیوه نقل عین روایات با ذکر اسناد دارد. این شیوه که از آن به " فقه مستند" نیز یاد می‌شود، حتی در زمان حضور ائمهامامان معصومین -<small>علیهم السلام</small>-شیعه نیز وجود داشت. امااز نظر گستردگی، روش جمع‌آوری و تنظیم آنها، در مقایسه با کتب فقهی بعد از [[غیبت]]، در سطحی بسیار پایین و محدود قرار داشت: شیوه بیان فقه در قالب الفاظ روایات و با ذکر اسناد، تازمان نگارش'' [[کافی]]'' معمول بوده و از آن زمان به بعد به ندرت در آثار فقهاء به چشم می‌خورد. بنابراین چهره معروف این شیوه، شیخ [[کلینی]] است.

اما مکتب فقهی [[شیعه]] که به [[مذهب جعفری]] موسوم است، برای هر مجتهدی و در هر زمانی قدرت استنباط قائل است و در نتیجه معتقد است که باید هر مومن مکلف یا خود [[مجتهد]] باشد و یا در فروع فقهی از یک مجتهد واجد شرایط پیروی و تقلید کند.<ref>توضیح المسائل مراجع. دو جلدی. مسئله اول التقلید.</ref> اهل سنت تنها روایات موثقی را که از [[پیامبر اسلاممحمد]] رسیده، و حاکی از قول یا فعل اوست، به عنوان یکی از منابع استنباط قبول دارند، اما [[شیعیان]] در استنباط احکام، علاوه بر عقل، قرآن و [[سیره]] پیامبر بر روایاتی که از [[ائمه اطهار]] به طور قابل اعتماد رسیده باشد، نیز اتکا می‌کنند.<ref>زین الدین العاملی. کتاب القضاء. ذیل (و من السنة...).</ref>