'''لیزینگ'''، {{به انگلیسی|leasing}} نوعی اجاره اعتباري است. یعنی مجموعهای از فعالیتهای اعتباری تخصصی از نوع [[اجاره]]، که طی [[قرارداد]]ی بین دو یا چند شخص حقیقی یا [[شخص حقوقی]] (شرکت و سازمان)، بهرهبرداری از یک [[کالا]] یا منفعت [[کالای اقتصادی|کالای سرمایهای]] (یا مصرفی) با دوام، واگذار میشود.<ref>[http://www.bahmanleasing.com/spbahman/default.aspx?page=Document&app=Documents&docId=11772&docParId=11722 لیزینگ چيست؟]</ref>
'''لیزینگ'''، {{به انگلیسی|leasing}} یک رشته فعالیت اعتباری کاملاً تخصصی مبتنی بر روش [[اجاره]] که در آن نوعی [[قرارداد]]، با توافق میان دو نفر یا بیشتر، اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی، بمنظور بهرهبرداری از یک [[کالا]] یا منفعت [[کالای اقتصادی|کالای سرمایهای]] (یا مصرفی) با دوام، که از قابلیت اجاره برخوردار باشد، منعقد میگردد.
بنابراین لیزینگ، مجموعهای از مبادلات اقتصادی مشتمل بر خرید، اجاره و نهایتاً فروش (تملیک) را در بر میگیرد. بعبارت دیگر، قرارداد یاد شده بین شرکت لیزینگ، بعنوان <big>مالک یا موجر</big> و متقاضی یا استفاده کننده از تسهیلات، بعنوان <big>مستاجر</big> منعقد میگردد. بر اساس این قرارداد موجر، کالای مورد نظر و نیاز مستاجر را (مورد اجاره) با استفاده از منابع مالی خود، از فروشنده و یا تولید کننده تامین و با قبول اینکه در صورت حصول و انجام کلیه تعهدات مندرج در قرارداد، مستاجر اختیار دارد تا مالکیت مورد اجاره را بنام خود از موجر تقاضا نماید، مورد اجاره را برای مدت تعیین شده در قرارداد (مدت بازپرداخت تسهیلات) بصورت اجاره، در اختیار مستاجر قرار میدهد.
مستاجر موظف است، در پایان مدت قرارداد و پس از تسویه، مورد اجاره را تملک نموده، یا به موجر مسترد نماید. چنانچه مستاجر در پایان مدت قرارداد خواستار تملک مورد اجاره باشد، میباید مبلغی را که در ابتدای دوره، با توجه به استهلاک و عمر مفید مورد اجاره، بعنوان قیمت فروش یا باقیمانده یا ارزش اسقاطی مورداجاره تعیین گردیده است، به موجر پرداخت نماید.
کلمه لیزینگ همانند بانک، متضمن معنی خاص خود است و در فارسی با کلمه اجارهدهی، اجارهداری، مترادف است، ولی بهترین معنی آن که بنظر میرسد با کلمه لیزینگ همخوانی بیشتری دارد، <big>اجاره اعتباری</big> است.