منوچهر شفیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

 

 

== زندگی‌نامه ==

 

دوران دبیرستان را در «دبیرستان سینا» [[مسجد سلیمان]] سپری کرد.<ref>خدادادیان، فرشید. «ویژه‌نامهٔ ندای جنوب» ۸۴/۱۲/۲۸</ref> پس از پایان تحصیلات متوسطه به عنوان [[سپاهی دانش]] به روستاهای محروم رفت. تجربهٔ همین دوره از زندگی او بود که دستمایهٔ داستان‌هایش شد؛ داستان‌هایی که در آن‌ها به زندگی مردم فقیر و محروم روستایی — چه از منظر اقتصادی و چه از منظر فرهنگی — می‎پرداخت. او پس از پایان دورهٔ سپاهی دانش برای ادامهٔ تحصیل مدتی به [[آلمان]] مسافرت کرد. در همان زمان بود که خاطره‌اش در [[کاخ جوانان کلن]] را دستمایهٔ داستان «آهنگی به‌نام ابدیت» کرد. با وجود مخالفت‌های شدید خانواده‌اش با وی که به دلیل مواضع سیاسی او از حضورش در [[تهران]] بیم داشتند به تهران آمد.

 

از آن‌جا که از سال‌ها قبل مطالبش در نشریات تهران منتشر می‌شد، ورودش به تهران با استقبال نشریات و روزنامه‌های ادبی طراز اول ایران قرار گرفته و به وی پیشنهادهای کاری بسیاری شد؛ از میان آنان دعوت [[مجله خوشه|مجلهٔ خوشه]] را پذیرفت؛ قبل از ''[[احمد شاملو]]'' او مدتی سردبیر «خوشه» بود و در همان زمان [[مجلهٔ فردوسی]] هر هفته مطلبی از او داشت؛ سپس سردبیر [[مجله ترقی|مجلهٔ ترقی]] شد.<ref name="etelaat">اطلاعات هفتگی ۲ آذر ۱۳۴۷</ref>

 

== مضمون و درون‌مایه ==

 

== آثار ==

 

همین‌طور از او ترجمهٔ اشعاری از ''[[فدریکو گارسیا لورکا]]'' و چند داستان نیمه‌تمام بر جای مانده‌است که او هیچ‌گاه مجال اتمام آن‌ها را نیافت.

 

== مرگ ==

 

 

== جستارهای وابسته ==

 

== پیوند به بیرون ==

 

{{ترتیب‌پیش‌فرض:شفیانی، منوچهر}}