هارولد پینتر: تفاوت میان نسخه‌ها

| محل تولد = شرق [[لندن]]، [[انگلستان]]

| تاریخ مرگ = [[۲۴ دسامبر]] [[۲۰۰۸ (میلادی)|۲۰۰۸]] (۷۸ سال)

| محل مرگ = [[لندن]]، [[انگلستان]]

| محل زندگی =

| مختصات محل زندگی =

| پیشه = [[نویسنده]]، [[نمایش نامه نویسنمایش‌نامه‌نویس]]، [[بازیگر]]، [[کارگردان]] و [[فعال سیاسی]]

|نمایشنامه‌ها = ''[[جشن تولد (رمان)|جشن تولد]]''، ''برگشتن به خانه،خانه''، خیانت،''خیانت''، اتاق،''اتاق''، ''آخرین شات،شات''، ''نظم نوین جهانی''

|تخلص =

| همسر =

|تحصیلات =

| تأثیرگذاشته بر =

| تأثیرپذیرفته از =

| جوایز جمینای =

| جوایز تمشک طلایی =

'''هارولد پینتر''' {{انگلیسی|Harold Pinter}} (زادهٔ [[۱۰ اکتبر]] [[۱۹۳۰ (میلادی)|۱۹۳۰]] در [[لندن]] - مرگدرگذشتهٔ [[۲۵ دسامبر]] [[۲۰۰۸ (میلادی)|۲۰۰۸]]) نویسنده، [[نمایش نامهنویسنده]]، نویس[[نمایش‌نامه‌نویس]]، [[بازیگر]]، [[کارگردان]] و [[فعال سیاسی]] [[انگلیس|انگلیسی]] بود. نخستین آثار او را در دستهدستهٔ [[تئاتر پوچی]] قلمداد کرده‌اند. او نویسندهنویسندهٔ آثاری برای [[رادیو]]، [[تلویزیون]]، [[تئاتر]] و [[سینما]] است. پینتر در سال ۲۰۰۵ میلادی برندهبرندهٔ [[جایزه نوبل ادبیات]] شد.

هارولد پینتر تنها فرزنذ پدر و مادری [[یهودی]] در اکتبر ۱۹۳۰ در محلة هاکنی شمال [[لندن]] متولد شد. پدرش خیاط بود. او در فضایی سرشار از اظهارات [[یهودی ستیزی]] بزرگ شد که اهمیت به سزایی در نمایش‌نامه‌نویس شدنش داشت. در شروع [[جنگ جهانی دوم]]، در ۹ سالگی مجبور به ترک لندن شد و در دوازده سالگیدوازده‌سالگی به لندن بازگشت. پینتر می‌گوید تجربة بمباران‌های جنگ هیچ‌وقت او را رها نکرده‌است.

در لندن به مدرسةمدرسهٔ گرامر هاکنی رفت و در آن‌جا با گروهی از معلمان و دانش‌آموزان خوش‌فکر، پرانرژی و به لحاظبه‌لحاظ عقلی ماجراجو، آشنا شد. همین باعث شد تأتر و ضدفاشیسم مهم‌ترین تأثیر را روی او بگذارد. فضای سال‌های بلافاصله بعدازجنگبعداز جنگ لندن سرشار از خشونت‌های ضد یهودضدیهود بود که صدای تأتری پرشور و حرارت، و ارعابی که به تدریج رخنه می‌کند و در واقع نمایش‌نامه‌های اولیه‌اش را شکل می‌بخشد، چیزی از این فضا در خود دارد.

در این مدرسه نقش [[مکبث]] و رومئو و چند نقش دیگر را به کارگردانی ژوزف بررلی (Joseph Brearly) بازی کرد که در انتخاب حرفه هنرپیشگی ترغیبش کرد. در سال ۱۹۴۸ بعداز مدرسه به آکادمی سلطنتی هنرهای نمایشی (Royal Academy of Dramatic Art) رفت که به دلیل نارضایتی پس از دو ترم تحصیل، آن‌جا را ترک کرد. در سال ۱۹۴۹ دو بار به دلیلبه‌دلیل سرپیچی از خدمت نظام‌وظیفه جریمه شد که اشارات زود هنگامی بر عزم مقاومت و مخالفت‌گرایی‌اش دارد که در جهت‌گیری کلی و شکل‌گیری بسیاری از نمایش‌نامه‌هایش اثر گذاشته‌است.

در سال ۱۹۵۰ اولین اشعارش را منتشرکرد و به خاطر اجراهای [[شکسپیر]] مشهور شد. از سال۱۹۵۱سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷ با تورهای تأتر سنتی سفر و نقش‌های تاریخی و عمدتاً شکسپیر را بازی کرد. در این سال‌ها با نام دیوید بارون (David Baron) بازی می‌کرد. هارولد پینتر در سال ۱۹۵۷ با نوشتن نمایش‌نامة [[اتاق]] (The Room) که توسط دپارتمان هنرهای نمایشی دانشگاه بریستول چاپ شد، خود را به عنوان نویسنده تثبیت کرد. اولین نمایش‌نامه‌اش، [[جشن تولد]] ۱۹۵۷(Birthday Party)، در ۱۹۵۸ در تأتر لیریک لندن به روی صحنه رفت و به دلیل ابعاد افسانه‌ای‌اش با شکست فاحشی مواجه شد و فقط یک هفته روی صحنه بود. اما بعدها بیش‌تر از دیگر نمایش‌نامه‌هایش به روی صحنه رفت. از ابتدای دهه شصت پینتر به عنوان نمایش‌نامه‌نویس مشهور شد گرچه هنرپیشگی و کارگردانی تأتر را هم هم‌زمان ادامه می‌داد.

این کمدی ژانری است که در آن نویسنده، تسلط و اطاعت پنهان را در پیش پا افتاده‌ترینپیش‌پاافتاده‌ترین گفتگوها نشان می‌دهد.

پینتر در سال ۲۰۰۲ به سرطان مبتلا شد؛ با این حال از تلاش نایستاد و در سال ۲۰۰۵ کاندیدای [[جایزة نوبل ادبیات]] شد. رقیبان او نویسندة ترک «[[اورهان پاموک]]» و شاعر سوری «[[آدونیس (شاعر)|آدونیس]]» بودند که به نظر از او جلوتر می‌آمدند زیرا در ۱۰سال اخیر ۹ جایزه ادبیات نوبل به اروپا تعلق گرفته بود و از طرفی اگر جایزه به ادیبی انگلیسی اهدا می‌شد دومین جایزه نوبل ادبیات برای انگلستان ظرف ۵ سال بود. بنابراین از آکادمی سوئد انتظار می‌رفت که به قارةقارهٔ دیگری به خصوص آسیا توجه کند.

{{نقل قول|در سال ۱۹۵۸ نوشتم: «تشخیص بین این‌که چه چیزچه‌چیز واقعی و چه چیزچه‌چیز غیرواقعی است سخت نیست، همین‌طور بین چیزی که درست است و چیزی که غلط است. لازم نیست چیزی درست باشد یا غلط، می‌تواند هم درست باشد هم غلط. اعتقاد دارم که این تأکیدها هنوز هم در کشف واقعیت از طریق هنر، کاربرد دارد. بنابراین به عنوان یک نویسنده از این تأکیدها حمایت می‌کنم ولی به عنوان یک شهروند باید بپرسم: «درست چیست؟ غلط چیست؟}}

{{نقل قول|دولتمردان آمریکا باید چند نفر را بکشند تا به عنوانبه‌عنوان جنایتکار جنگی و قاتل شناخته شوند؟ صد هزار؟ ما برای ملت عراق شکنجه آوردیم، بمب آوردیم، کشتار بی هدف و بی دلیل آوردیم، بدبختی و مرگ را آوردیم، و با این همه ادعا می‌کنیم برای ملت‌های خاورمیانه آزادی و دموکراسی را آوردیم.}}

* نظم نوین جهانی: این نمایشنامه در اردیبهشت ماهاردیبهشت‌ماه ۱۳۹۱ به کار گردانیکارگردانی و ترجمهترجمهٔ [[امین اسکندری]] در فرهنگسرای شهرداری [[کازرون]] به روی صحنه رفته استرفته‌است.