روابط اسپانیا و ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Alborzagros (بحث | مشارکتها) اصلاح ارقام، ابرابزار برچسب: عدم استفاده از یادکرد و پانویس |
Alborzagros (بحث | مشارکتها) ←صفویان: ابرابزار |
||
خط ۶:
== صفویان ==
در زمان پادشاهی صفوی، [[انریک سوم]] پادشاه اسپانیا [[گارسیا د سیلوا ای فیگروا]] را به دربار شاه عباس اعزام نمود. وی طی ۷ سال در دربار شاه عباس یکم توانست رابطه نزدیکی با پادشاه صفوی ایجاد نماید. شاه عباس یکم پس از برقراری امنیت و آرامش در ایران، تصمیم گرفت روابط با اروپایی‌ها را بسط دهد. او یکی از سرداران خود به نام [[حسینعلی بیک بیات]] را رهسپار اروپا کرد و قرار شد که او از دربار اسپانیا و محل استقرار پاپ در روم دیدار نماید. شاه اسپانیا و امپراتور روم با نمایندگان شاه عباس ملاقات کردند. در سال ۱۶۰۲ میلادی سه روحانی از فرقه آگوستینی از گوا به ایران رسیدند. شاه عباس یکم به آنان مجوز داد صومعه‌ای در اصفهان بنا کنند و آنها را در تأمین بحشی از هزینه مالی تأسیس صومعه کمک کرد. رئیس صومعه علاوه بر وظایف دینی، عهده دار نمایندگی دولت اسپانیا نیز بود. با این حال، شاه عباس حضور دریائی اسپانیا و پرتقال در جنوب ایران را تحمل نکرد. به تدریج حضور اسپانیا درمنطقه [[خلیج فارس]] تضعیف شد.
;کشف اسناد روابط ایران و اسپانیا
در چارچوب توافق شناسایی نسخ خطی ایرانی، هزاران سند موجود در آرشیوهای کتابخانه شهر وایادولید که از بزرگترین مخازن نسخ خطی جهان بi شمار می‌رود، مجموعه کشف شده که تاکنون پنهان مانده بود. بین این اسناد، چند نامه بسیار مهم فارسی که یکی از آنها از طرف شاه عباس یکم به شاه اسپانیا نوشته شده و نامه‌هایی به زبان اسپانیایی که یکی از آنها از فلیپ چهارم به کریم خان زند است به چشم می‌خورد، اما بیشتر نامه‌ها متعلق به زمان صفویه است. در این مجموعه تازه کشف شده، نامه‌ای طوماری از شاه عباس صفوی وجود دارد که با خط نستعلیق و در دو رنگ قهوه‌ای و قرمز نگاشته شده است. بنا بر این اسناد، گروهی از ''موریسکوها'' (مسلمانان اخراج شده از اسپانیا در سال ۱۶۰۹ میلادی) به ایران آمده و در سرزمین هرمزگان اسکان یافته‌اند.
== قاجار ==
| |||