محمدرضا حکیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
خط ۲۸:
و اکنون شما به هر شناخت اسلامی یا حکم اسلامی، یعنی اسلام از جنبه‌های نظری و جنبه‌های عملی آن که نگاه کنید، هیچ چیز را خارج از دو موضوع بالا نمی‌بینید؛ و خوب توجه داریم که برای سعادت کامل (یعنی دنیوی و اخروی، یا به تعبیر دیگر: سعادت فانی و سعادت باقی) انسان، همین دو اصل و رعایت دقیق نظری و عملی آن - در ضمن انواع تربیتها و برنامه‌ریزیهایی که باید عملی گردد - کافی و بسنده‌است.
انسان، پس از اعتقاد به خدا، با ادای تکلیف نسبت به آفریدگار خویش، در بعد ابدی کامیاب است؛ و پس از اعتقاد به اهمیت عدالت و اجرای آن (که آزادی معقول نیز در دل آن خفته‌است)، در سعادت اجتماعی و رسیدن به زندگی سالم اجتماعی به چیزی نیازمند نیست.
کدام جامعه‌ای است که در آن به فریاد قرآن، دربارهدربارهٔ توحید و عدل ترتیب اثر دهند و از سقوطهای بزرگ نرهند؟ و در هر کشور اسلامی و در هر مجتمع قرآنی که دیده شود، وضع جز این است که گفته شد. در آنجا اسم اسلام است نه رسم اسلام. درگیریها به نام اسلام است نه برای اسلام. در این گونه اجتماعات، ایمان توحیدی و عمل عدلانی از قوت و قدرت افتاده‌است؛ و باید - در آنجاها - فریادگران فریاد توحید و عدل سر دهند تا جامعه‌های خراب را بیدار کنند و حاکمیتهای غافل را بلرزانند.
در رسالت قرآنی، دو مسئله، دو رکن بنیادین است.
۱. تربیت سالم، یعنی «فردسازی» (به منظور جامعه‌سازی).
خط ۳۶:
== نقد حکیمی به دفن کشته‌شدگان جنگ (شهدای دفاع مقدس) در دانشگاه‌ها ==
وی در این باره در یکی از آثارش چنین بیان کرده:
{{نقل قول|آیا خون این همه شهید، از زبان لحظات و تاریخ سخن نمی‌گویند... آیا به همین بسنده می‌کنند، که جنازه مطهر چند شهید را، در جاهایی که اصلااصلاً مناسب نیست دفن کنند. اگر راست می‌گویند، چند جنازه هم در بازار، در دستگاه قضایی، در کنار کاخ‌های اشراف، در دامنه‌های توچال - نه قله توچال- در میدان بار، در اتاق اصناف و … و در مجلس و در میان هیئت مجریه (دولت) دفن نمایند.
فقه تشیع -میراث خون شهیدان بزرگ بشریت- در برابر این اتفاقات، که چه بسا ایادی استعمار و اجانب آنها را کارگردانی می‌کنند، مسئول است... ببینید اینگونه میراثی را نمی‌شود، به دست عده‌ای نا آگاه، یا مومنانی ساده انگار، یا مرتجعانی بسته ذهن سپرد یا نفوذیانی مرموز (والمسئول الاصلی هو الفقه).}}<ref>[http://shajar.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=32 وبسایت شجر، نقد علامه حکیمی به دفن شهدا در دانشگاه‌ها]</ref>
 
خط ۴۲:
پس از انتخاب حکیمی به عنوان یکی از اساتید برگزیده برای خدمت پنجاه ساله به علوم انسانی در جشنواره فارابی (آذر ۸۸) وی رد پذیرش این عنوان و جایزه را طی پیامی اعتراضی اعلام کرد.<ref>[http://www.adlroom.org/vdci.uapct1au5bc2t.html/ خودداری علامه محمدرضا حکیمی از دریافت جایزه فارابی]</ref> در قسمتی از این پیام آمده‌است:
 
{{نقل قول|همان گونه که پیشتر هم یادآور شده‌ام، بار دیگر تاکیدتأکید می‌کنم که تا هنگامی که در جامعه ما فقر و محرومیت مرئی و نامرئی بیداد می‌کند، برگزاری چنین جشنواره‌هایی از نظر اینجانب در اولویت نیست. در این جشنواره از فاضلان و استادانی، به نام خدمت ۵۰ ساله به علوم انسانی تجلیل شده‌است. پرسش این است آیا این علوم برای ثبت در کتاب‌ها و در دنیای ذهنیت است یا برای خدمت به انسان و حفظ حقوق انسان و پاسداری از کرامت انسان است در واقعیت خارجی و عینیت؟...}}
 
== آثار ==
خط ۹۶:
{{Div col end}}
 
==جستار هایجستارهای وابسته ==
* [[حوزه علمیه خراسان]]
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==