فکه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: افزودن القاب |
||
خط ۷:
منطقهٔ فکه؛ رملی و سرزمین [[شنهای روان]] است، در بخش جنوبی آن رمل و شنهای روان بیشتر است، به گونهای که حرکتکردن بر روی آن بسیار سخت و طاقتفرساست. خاک فکه شمالی سختتر است و در بخشهایی از آن خاکهای رس و خاکهای قابل کشت وجود دارد. بارندگی در فکه بسیار کم است، به گونهای که اکثر مناطق آن خشک و بیآب و علف است، در منطقهٔ [[فکه جنوبی]]، تعداد روستاها به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد و تنها عدهای از عشایر در آن زندگی میکنند. در منطقهٔ فکه شمالی به علت وجود رودخانه دویرج و بارانهای فصلی؛ روستاهای معدودی وجود دارد و منطقه قابل تحملتری است.
فکه یکی از محورهای اصلی حملهٔ ارتش بعثی عراق به محور شمال خوزستان بود. لشکر ۱ مکانیزه عراق از این محور به سمت شوش وارد عمل شد. اما مقاومت تیپ ۳۷ زرهی شیراز و همینطور [[سپاه پاسداران]] موجب شد عراقیها به سختی و با تاخیر از فکه عبور کنند. ارتش عراق با عبور از محور فکه توانست خود را تا کنار رودخانهٔ کرخه نزدیک جادهٔ اهوازاندیمشک برساند. پس از [[عملیات فتحالمبین]] ـکه به آزادسازی بخش اعظمی از منطقهٔ غرب شوش و دزفول انجامیدـ منطقهٔ فکه همچنان در اشغال نیروهای عراقی باقی ماند. در ۱۷/۱۱/۶۱ [[عملیات والفجر مقدماتی]] در جنوب فکه انجام شد و رزمندگان ایرانی توانستند با شکستن خطوط پیدرپی ارتش عراق به عمق مواضع آن نفوذ کنند، اما بر اثر مقاومت شدید عراقیها، رزمندگان ایرانی به مواضع قبلی بازگشتند. در ۱۰/۲/۶۵ ارتش عراق به فکه حمله کرد و بیش از ۷ کیلومتر پیشروی نمود. عملیات والفجر مقدماتی، خاطرات تلخی را در پی داشت. تعداد زیادی از نیروهای ایرانی به علت لورفتن عملیات و تجهیزات فراوان دشمن و میادین مین بسیار در منطقه
در سالهای پایی جنگ سازمان مجاهیدن خلق به حمایت از عراق در این منطقه عملیات کرده و آنرا عملیات افتاب نامیدند.<ref>http://rajavism.com/?p=1606&print=1</ref>
|