هواپیمای پهن‌پیکر: تفاوت میان نسخه‌ها

▲بدنبال موفقیت در طرحهای هواپیماهای کم پهنای [[بوئینگ ۷۰۷]] و [[داگلاس دی سی-۸]] در مقابل درخواست جهانی برای سفرهای هوایی در اواخر دهه پنجاه میلادی، شرکتهای هوایی تحقیق خود را راجع به هواپیماهای بزرگتر آغاز کردند.درخواستهایی که مهندسان با آن روبرو بودند عبارت اند از:تقاضای هواپیمایی‌ها برای هواپیمایی که بتواند مسافران بیشتری حمل کند، سوخت قابل بیشتر و قیمت عملیاتی کمتر.

▲هواپیماهایی مانند ۷۰۷ و در سی-۸ بگونه‌ای هستند که مسافران در اطراف تک راهروی آنها می‌نشینند و تعداد صندلیهای آنها در یک ردیف بیش از ۶ عدد نبود.هواپیمای بزرگتر باید دراز باشد، بلند باشد (مثلاً دو طبقه باشد) و پهن باشد تا بتواند تعداد قابل توجهی صندلی مسافر را در خود جای دهد.مهندسان همچنین دریافتند که دراز کردن بدنه هواپیما نیاز به هماهنگی با فرودگاهها دارد.همچنین دو طبقه کردن آن مشکلات زیادی را در هنگام تخلیه اضطراری هواپیما پدید می‌آورد و نیاز به تنظیمات سخت دارد.این مسائل، دردسرهای زیادی را در آن زمان فراهم کردند.این پارامترها در آخر به ساختن هواپیماهایی با بدنه پهن منجر شدند که در نتیجه آن هواپیما دو راهرویه شد و توانستند در هر ردیف آن تا ده صندلی هم قرار دهند.

▲عصر هواپیماهای پهن پیکر در سال ۱۹۷۰ میلادی با ورود به خدمت اولین هواپیمای پهن پیکر-هواپیما چهار موتوره [[بوئینگ ۷۴۷]]-آغاز شد.در طبقه اصلی ۷۴۷ دو راهرو وجود دارد و در هر ردیف ده صندلی قرار دهند و در طبقه دوم هواپیما (کوهان آن)، یک راهرو وجود دارد و شش نفر می‌توانند در کنار یکدیگر بنشینند.بدنبال این هواپیما، نخستین هواپیماهای سه موتوره پهن پیکر با نامهای [[مک دانل داگلاس دی سی-۱۰]] و [[لاکهید ال-۱۰۱۱]] تولید شدند.در سال ۱۹۷۴ میلادی، شرکت [[ایرباس]]، نخستین هواپیما پهن پیکر دو موتوره جهان را با نام [[ایرباس آ-۳۰۰]] معرفی کرد.

▲بعد از کامیابی در تولید هواپیماهای پهن پیکر، در طول دو دهه پسین هواپیماهای پهن پیکر موفق زیادی وارد بازار شدند.از جمله آنها می‌توان به [[ایرباس آ-۳۴۰]] و [[بوئینگ ۷۶۷]] و [[بوئینگ ۷۷۷|۷۷۷]] اشاره کرد.تا اکتبر سال ۲۰۰۷ و ورود نخستین [[ایرباس آ-۳۸۰]]، بوئینگ ۷۴۷ بزرگترین و پهنترین هواپیمای جهان بود.