این سیاره‌ها ساختار تقریباتقریباً همانندی دارند: [[هسته (سیاره)| هسته]]ی فلزی که بیش‌تر از [[آهن]] تشکیل شده استشده‌است که با [[گوشته]]ی سیلیکاتی دربرگرفته شده است. در سطحاز این سیاره‌هانگاه ماه با زمین بسیار همانند است اما دارای یک هستهٔ آهنی بسیار کوچکتری است. [[آیو]] و [[اروپا (قمر)|اروپا]] نیز معمولاماه‌هایی هستند که ساختار داخلی تقریباً همانندی با سیاره‌های سنگی خاکی دارند. در سطح سیاره‌های زمین‌سان می‌توان [[کوه]]ها، [[آتشفشان]]ها، [[ژرف‌دره]]ها و [[دهانه برخوردی|دهانه‌های برخوردی]] و دیگر ساختارهای سطحی زمینی را؛ بسته به‌حضور آب و فعالیت زمین ساختی، یافت. می‌شودسیاره‌های زمین‌سان دارای [[هواکره دوم]] هستند که در اثر فعالیت‌های آتشفشانی و برخورد دنباله دارها پدید آمده است؛ برخلاف سیاره‌های غول پیکر، که اتمسفر اولیه آن‌ها، به‌طور مستقیم از [[تشکیل و تکامل منظومه شمسی|سحابی خورشیدی]] اصلی به‌دست آمده‌است.<ref> Department of Physics University of Oregon. Retrieved 22 December 2009. http://abyss.uoregon.edu/~js/ast121/lectures/lec14.html</ref>
