بوتهٔ [[چای]] برای نخستین بار در [[چین]] و در حدود پنج هزار سال پیش شناخته شد که به تدریج خواص درمانی آن کشف شد. علاوه بر آن از چای برای مصارف رنگ‌آمیزی نیز استفاده می‌شده‌است.
محمدعلی، معروف به [[کاشف السلطنه چایکار،چایکار]]، متولد [[۱۲۴۴]] خورشیدی در [[تربت حیدریه]]، که از [[دارالفنون]] و سپس از [[سوربن]] [[فرانسه]] فارغ‌التحصیل شده بود، با عنوان ژنرال کنسول ایران در سال [[۱۲۷۶]] خ. مأمور خدمت در [[هند]] شد. وی به عنوان سفیر ایران در هندوستان در روزگار [[مظفرالدین شاه قاجار]] اولین فرد ایرانی است که با همت والای خود و در نقش یک بازرگان فرانسوی به فراگیری شیوهٔ کاشت و مصرف در ایران و جهان پرداخت. در سال ۱۳۱۹ چای کاری به کمک و همت "همتِ [[حاج محمد میرزا کاشف السطلنه "]] برای اولیننخستین بار در ایران آغاز شد. اوحاج برایمحمدمیرزا واردقبل کردناز علمبازگشت وبه صنعتایران، اینمقداری کشتتخم بارهاچای را به چینهمراه وچهار هندوستانهزار سفرگلدان کردچای، و[[قهوه]]، آخرینتخم بار،[[کنف]]، در[[دارچین]]، راه[[فلفل]]، بازگشت[[میخک]]، از[[هل]]، سفر[[انبه]]، چین[[گنه اتومبیلشگنه]]، به[[کافور]]، دره‌ایریشه سقوط[[زردچوبه]]، کرده[[زنجبیل]] و کشتهغیره شدتهیه کرد و در سال ۱۲۸۵ شمسی با مشکلات بسیار آنها را به ایران آورد.<ref>معلمی، محمود: [[httpshttp://wwwettelaat.facebook.comnet/monireh13-juni/news.nooriasp?frefid=ts]]منقول73132 رنگ صنعت چای پریده است]. در: خراسان (نقل‌شده در اطلاعات.نت)، بازدید: فوریه ۲۰۱۴.</ref> گفته شده که او دانه‌های چای را درون عصای خود چید و آنها را وارد ایران کرد. همچنین او شهر [[لاهیجان]] را به دلیل وجود هوای مناسب برای کشت چای انتخاب کرد.
