تپهها چشم دارند (فیلم ۲۰۰۶): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۹.۲): + رده:فیلمهای بازخلقشده ترسناک |
|||
خط ۱۰:
| کارگردان = [[آلکساندر آجا]]
| تهیهکننده = [[وس کریون]]
| نویسنده =
| فیلمنامهنویس =
| داستان =
| بر اساس =
| بازیگران = [[آرون استنفورد]]{{-}}[[کاتلین کویینلان]]{{-}}[[ونسا شا]]{{-}}[[امیلی دی راوین]]{{-}}[[دن برد]]{{-}}[[رابرت جوی]]{{-}}[[تد لواین]]
| راوی =
| موسیقی =
| فیلمبرداری =
| تدوین =
| استودیو = <!-- از پارامتر «شرکتهای تولید» هم میتوانید استفاده کنید که خاصیت خودش را دارد. -->
| توزیعکننده =
خط ۳۴:
== داستان ==
خانوادهٔ پُرجمعیت ̎کارتر̎ به رهبری پدر خانواده، ̎باب کارتر̎ (لوین)، بیابانهای کالیفرنیا را در جستجوی یک معدن نقره که برایشان به ارث رسیده، زیرپا میگذارند. وقتی اکسل اتوموبیلشان میشکند، وسط ناکجاآبادی که پیشترها آزمایشهای اتمی در آنجا انجام میگرفته، خود را گرفتار میبینند؛ و سپس تلاشهایشان برای کمک گرفتن، سروکار آنان را بهطور ناخواسته به قلمرو غارنشینهای وحشی و آدمخوار میاندازد.
==
نخستین فیلم آلکساندر آجا در هالیوود، و بازسازی
▲نخستین فیلم آلکساندر آجا در هالیوود، و بازسازی "تپهها چشم دارند" (وس کریون، ۱۹۷۷) که یکی از ترسناکترین و تکاندهندهترین آثار ژانر در دههٔ ۱۹۷۰ بود.
فیلم کریون به خاطر شکل و شمایل تجربی هولآور، تصاویر رئالیستی تلخ و گزنده هم در صحنههای خشونت و هم در لحظههای رابطه و گفتگو، و پسزمینههای اجتماعی نگرانکننده و عمیقی در باب ماهیت خانواده و قدرت در جامعهٔ آمریکائی، مسئلهٔ سرکوب و واکنش و طغیان بر آن به انگیزهٔ ادامهٔ بقا، یکی از به یادماندنیترین فیلمهای ̎کالت/ سرسپردهدار̎ [[ژانر ترسناک]] بوده است. اما این نسخهٔ بازسازی به خاطر رویکرد همراه با [[ترس و لرز]] و تردید به این کیفیات و مفاهیم فیلم اصلی، اثری البته قابل قبول اما معمولی از کار درآمده که بیشترین تأثیرش را از تصاویر به شدت خونآلود و غافلگیرکنندهٔ سلاخی و آدمخواری بهدست آورده است.
فیلم به اقتضای امکانات زمانهاش خشونت گرافیکی را چند پله از کار دههٔ ۱۹۷۰ بالاتر برده، و در خلق فضای رعبآور صحرای بیانتهای نیومکزیکو و شهر آزمایشی متروک در دل تپهها موفق است.
تپهها چشم دارند، که همراه چند فیلم دیگر مثل خانهٔ مجسمههای مومی (خاومه کولت ـ سرا، ۲۰۰۵)، وحشت آمیتیویل (اندرو داگلاس، ۲۰۰۵) و ... (که بازسازیهای ذوقزده و سخیفی از آثار قدیمی بودند) به دنبال موفقیت بازسازیهای کشتار با ارّه برقی در تکزاس (مارکوس نیسپل، ۲۰۰۳) و
نیمهٔ اول فیلم جالب و تماشائی است اما هرچه جلوتر میرود ضعفهای فیلمنامه (شخصیتپردازیهای نصفه نیمه و صحنههای دمدستی پایانی)، بازیهای اغراقآمیز و بد بیشتر بازیگران، و موسیقی قهرمانانهٔ ̎آمریکائی̎ باعث اُفت آن میشود. در بین بازیگران کار لوین، شا، دراگو و بوئر ممتاز شده و ترانههائی از موت دیویس، [[ماماز اند پاپاز]]، وب پیرس و گو حاشیهٔ صورتی فیلم را پر کرده است.
سطر ۵۸ ⟵ ۵۶:
* آهنگساز (موسیقی متن): تامانداندی
* بازیگران: [[آرون استنفورد]]، [[کاتلین کویینلان]]، [[ونسا شا]]، [[امیلی دی راوین]]، [[دن برد]]، [[رابرت جوی]]، [[تد لواین]]، بیلی دراگو، تام بوئر، مایکل [[بیلی اسمیت]]، ماکسیم گیفارد
* نوع فیلم: رنگی، ۱۰۷
== جستارهای وابسته ==
|