مقامه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مقامه''' در اصطلاح انواع ادبی، نوعی [[داستان کوتاه]] مشتمل بر یک واقعه است که عمدتاً به قصد سرگرمی شنوندگان و گاه پند و اندرز، با عباراتی مسجّع و مقفّی پرداخته شده‌باشد. در این نوع داستان‌ها، معمولاً قهرمانی واحد به صورت ناشناس وارد ماجرا می‌شود و همین که در پایان ماجرا شناخته می‌شود، ناپدید می‌گردد تا آنکه دوباره در هیأتی دیگر در مقامهٔ بعدی ظاهر شود. بهترین نمونهٔ مقامه‌نویسی در ادبیات فارسی [[مقامات حمیدی]] است. مقامه‌نویسی خاص ادب عرب بود و پس از ورود به عرصهٔ ادب فارسی، خیلی زود تغییر شکل داد و صورت خاص خود را یافت. بهترین نمونهٔ منطبق با روح زبان فارسی و قابلیت های آن را [[سعدی]] در [[گلستان سعدی|گلستان]] به منضهٔمنصهٔ ظهور رساند.<ref>{{پک|شریفی|۱۳۸۷|ک=فرهنگ ادبیات فارسی‌|ص=۱۳۳۷}}</ref>